Kalbimde küçük küçük yaralar
Nefesimde biraz tikanmalar
Gözlerimde teker teker yaşlar
Sevince oluyor bunlar
Bazen nefes alıyorum ama
Vermeyi unutuyor gibiyim
Sözlerimi tutuyorum
Çünkü olacaksın yanımda
Bir gün olcak geçen giden gunlere veda edecegiz
Geleceğimiz aynı olcak
Bir karar vereceğiz birlikte
Oda aynı olcak
Sonra zaten diğer kararlar hep aynı olmali
Söz vereceğiz birbirimize
Belki bir yemin edecegiz
O sözle devam edecegiz hayatımıza
Çiçekler solmayacak o zaman
Yağmur yağdığında
Evimizin çatısından suda sızmayacak
Hatta yağmur sesini dinleyeceğiz beraber
Tek değil beraber kurduğumuz hayaller olcak
Üzüldüğümüz zamanlarda
Mutlu olduğumuz zamanlarda
Yan yana olacağız
Sözümüzü unutmayacagız.
Bir kavga ile ceketi alıp gidemeyecegiz
Çocuk gibi küsecegiz
Dayanamayıp sarılacagiz.
Aylar yıllar geçecek
Beraber yaşlanmış olacağız.
Sonra bir bakacagiz
Birimizin kalbindeki yara
Nefesindeki tikanma
Gözyaşları bitmis
Diğerininki daha fazla oluyor
Dayanamıyor buna ve
Diğerimizde son nefesini veriyor.
Aynı toprakta yan yana
Sonsuz bir sözü tutmus oluyoruz. .
. .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AYDIN BİR KARANLIK
RomansaKendinize bir neden diye sorun. Neden insanlar duygu ve düşüncelerini söyleyemez. Başka birini sevdiğinde onla neden paylaşamaz duygularını. Neden kalbinin öyle çarptıgını bildiği halde içinde saklamaya devam eder. Neyse şiirlerimi ve makalelerim...
