Ben benim. küçük şeylere sevindiğim gibi, yine küçük şeylere kahrolabilenim. Ben en çok gülümseyen ve onun yanindada en çok gızleyenim. Ben matematigi hiç sevemeyendim. Bu yüzden birşeyin beni hangi derecede üzeceğini bilemeyip hesaba katamiyorum. Ben türküm, Türk olduğum gibide yabancı cünki ben senede bir defa gelirdim türkiyeye ve onun yanında passaportum farkli ulkeye ait idi. Dedem gurbetçi türk. Babam ise dedemle küçük yaşta gelmiş ve iki kültürüde bilen bir kahraman. Ben ise belirli yaşıma kadar yabançı sonradan türklüğümü öğrenendim. Başlarda türkçe çok zor gelirdi. Peçeteye peteçe derdim ve doğru olmadiğini yeni yeni öğrendim. Kebelek derdim ve tamamen türkçe bir tam cümle küramazdım. O yüzden belki şuanda cümlelerimi okuduğunuzda yanlişlarim olabilir bunun için sizden içten özur dilerim. Ben hayal kurandım. Ben kitaplarimdan çikamayandim. Ben konuşmaktansa daha önce kitap okumayı ögrenmiş olandım. Ben oyuncak bebekler yerine puzzle yapandım. Ben birşeyi söylemektense yazandım. Ben annemin çok istemesine rağmen ne çizgi çizebilen nede sesi bülbül gibi ötendim. Ben renkleri sevmeyip, siyahı tercih edendim. Ben bisikletimle dünyayi keşfetmektense, camımdan izleyendim. Ben parka gitmektense, odamda o parkı hayal edip canlandırandım. Ben geceleri uyumadan önce hayal kurup, uyandığımda ise haylimin rüyasini hatirlayandım. Ben kahvaltiya ekmek yemeyip, meyveyi tercih edendım. Ben okula yalnız gıdıp, yalnız dönendım. Ben okulda en son siraya oturup, dersi dinlemektense defterime bakip kafamdaki sesleri dinlerdim. Ben notlarimin yüksek olmasina rağmen, ögretmenlerimin zayif kanaatını alandım. Ben eve dayak yemeden varamayandım. Ben eve varincada yediğim dayağin azararini işitendım. Ben kendimi korumaktansa, daha cok routin dayağımı yiyip eve gitmek isteyendim. Ben eve gelince direk odama cıkandım. Ben kimseye zararım olmadan düzen üzerine yaşayandım. Ben beklentim olmadan sevendim. Ben büyüdükce susan, yaşadikça içimdeki çiğliklara sağir olandım. Ben yaşlarima girdikçe, çoçüklaşan. Çoçüklaşincada büyüyendim. Ben sevginin geçiçi olduğunu ve güvenimde aptalça olduğunu düşünen yalniz insandım. Sonra sen geldin. Ben bendim ama Sen...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Salıncakta iki kişi
RomansaBen benim. Belkide kimseyim. Ben belkide kendimi tanimiyorumdur. Ben geçmişimin döktükleriyle şuanımı yaşiyorum, Geleceğınde mutluluklarını hayal ediyorum. Ben herşey şahane bir şekilde biterken seni taniyorum. Sen sensin ben benim ama biz Salıncakt...