" Michella let's brake up"
Matagal bago mag sink sa utak ko ang litanyang binigkas niya ..
" Sorry, hindi na kita mahal."
Nag uunahangpumatak ang mga luha ko sa pisngi. Ganto nalang ba? Pagkatapos ng walog taong pagsasama namin. Binigay ko lahat. Nagtiis ako. Halos mabaliw ako sa narinig ko. Totoo ba ito?
" Neon, hindi m-magandang biro yan."
Sabi ko sa pagitan ng mga hikbi.
Pilit kong kinakalma ang sarili. Kaya ko toh. Nagbibiro lang siya, wag kang kakagat.
Pilit akong nagpapakatatag sa harap niya. Hindi ako pwedeng magpakita sakanya ng mahina ako.
" Nagbibiro k-ka lang h-hindi ba? Neon ... Please tell me that it's not true"
" Hindi, hindi ako nagbibiro"
Parang bnuhusan ako ng malamig na tubig at sinakluban ng langit at lupa. Anong nagawa ko para suklian niya ako ng ganto? Masakit. Mahirap tanggapin. Na halos ialay ko na sakanya yung sarili ko pero ngayon binalewala na niya ang lahat ng paghihirap kong iyon. Hindi nararapat sa isang katulad kong ito. Hindi ko matanggap ..
" HOW DARE YOU NEON SANDER HAN !! YOU'LL PAY FOR THIS !!"
Nagmamadali akong tumalikod. Hindi ko na kayang pigilan ang mga luhang namumuo sa mga mata ko. Tumakbo ako. Kung saan ako mapupunta ay hindi ko alam. Ang gusto ko lang ay makalayo. Hindi maramdaman ang prisensya ng lalaking dinurog ang pagkatao ko. Ang lalakig minahal ko pero hindi an lang ako siuklian ng pagmamahal na binibigay ko sakanya. Siguro nga dapat ko ng hangganan ang kabaliwan kong to.
" MICHELLA !!!!!!!!!!!!!!!!!!! "
Sumigaw si Neon. Kahit sa isang pagkakataon man lang, lilingonin ko siya. Pero mali, may naka abang na sa harapan ko. Lumitaw ang liwanag na nakakasilaw sa harapan ko at binalot na ako ng kadiliman ..
BBBBBBBOOOOGGGSSSSHHHHHH ..
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
AUTHOR'S NOTE:
First story ko po. Sana suportahan nyo :)))
Comment nalang. Sa mga napapangitan. Excuse me? Edi gumawa ka ng story na kayang tapatan to. Umalis ka nalang. Magungutya ka pa.
READ. READ. READ.
