Bazı acılar tarifsizdir mesela.. Ne isimlendirebilirler ne de yaşamadığı sürece anlayabilirler. Evlat acısı bir anne babanın yaşayabileceği en kötü, en tarifsiz acıdır mesela.. Yıllarca kabuk bağlamayan, her gün Şehit haberleri geldikçe içini sızlatan bir acı. Evladının özlemiyle yanarsın her an. Başını yastığa koyduğun da yine oğlun gelir aklına yaşadığınız mutlu anlar canlanır gözünün önünde. Sonra yine o günü hatırlarsın.. Oğlunun Şehit haberini aldığın o günü. Telkin etmeye çalışırsın kendini ama nafile. Göz yaşların süzülür yine yanaklarından.. Bir iki hıçkırık kaçar ağzından ama kaparsın ellerinle sıkıca. Çünkü oğluna söz vermişsindir mezarının başında. Her gece açarsın ellerini dua edersin başka annelerin yüreklerine de evlat acısı düşmesin diye. Çünkü o acıyı en iyi bilen sensindir..
Şehitlerimizin ruhları şad olsun. :( Allah bunları bize yaşatanlarin da, destekçilerinin de soylarını kurutsun başlari beladan hiç kurtulmasın inşallah...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vazgeçilmezimsin
RomanceTöre.. Aşkları da aşıkların kalbinden söküp atmaya yetecek güçte miydi? Yoksa bir anda karşına çıkan bir insan hayatını kökten değiştirebilir miydi? Iki erkek arasında sıkışıp kalan Asmin.. Ona deliler gibi aşık Osman ve Asmin'in bebeğinin babası ka...