Vazgeçilmezimsin

3. Bölüm

Otele girdikleri anda Ayaz, Asmin'de farklı bir şeylerin olduğunun farkındaydı. Yemek boyunca da konuşmamışlardı. Ankara'da ki ve Mardin'de ki Asmin arasında dağlar kadar fark vardı. Yemekten sonra Ayaz daha fazla dayanamayıp söze atıldı:

+Asmin neyin var geldiğimden bari ağzını bıçak açmadı?
-Seninle alakası yok Ayaz. Neden ısrarla sorup duruyorsun ya!
+Soramaz mıyım! Neyin var senin Asmin! Ne bu tavırlar!
- Uğraşamayacağım seninle Ayaz! Hadi kalka...

Derken sendelemişti Asmin.

+Asmin sen iyi değilsin hadi odama çıkalım.

Ayaz sevdiği kadını narince belinden tutup odasına doğru çıkardı yavaş adımlarla. Asmin'in bu hali onu delirtiyordu. Odaya vardıklarında Asmin'in yatağa uzanmasını sağladı.

+ Sevgilim.. Asminim. Hadi söyle bana bu hale gelmene sebep olan ne ha?
- Iyiyim ben aşkım.  Sadece..
+ Sadece ne?
-Sadece uzun zamandır başım dönüyor, midem bulanıyor. Yani başka yok bir sebebi.
+Asmin!
-Ne oldu?
+ Asmin sen ya..ya hamileysen! :)
-Saçmalama Ayaz ya. Hem.. Yani ben şey.. Olmaz.. Imkansiz
+ Neden olmasın ha. Bence hamilesin
-Benim. Benim gitmem lazım Ayaz yarın yine gelirim babam merak eder.  Hem hamile değilim eminim.

Dedi tısılayarak. Berdel olayını öğrenirse Ayaz'ın boş durmayacağını ve başına bela açacağını biliyordu. Ayaz'ın dudaklarına küçücük bir busecik kondurduğunda Ayaz'ın ellerini belinde hissetmişti anlaşılan küçük bir busecik onun için yeterli olmamıştı uzun uzun öptü sevdiği kadını.

***

Asmin Otelden çıktığında kolunda bir el hissetti canı çok yanıyordu.  Birden o el Asmin'i çekiştirmeye başlamıştı ve bir arabaya itildi acımasızca. Osman'dı bu çünkü ancak Osman bu kadar acımasız olabilirdi. Osman:

+ Ooo Asmin hanım peşinden sevdiceğini de sürükleyip getirmiş!
-Sa..saçmalama.. o..o sadece benim arkadaşım.!
+ "Arkadaşınla" saatlerce naptin peki otelde? Haha.. film mi izlediniz yoksa ooo Asmin hanım. Sen tam bir...
-Laflarına dikkat et! Ben senin bildiğin o kadınlara benzemem! Hem sen kimsin de bana Karışma hakkını kendinde bulabiliyorsun!?
+ Ben mi? Ben senin müstakbel kocanım.

Dedi. Sırıtarak.

- Ölürüm yine senin karın olmam anladın mı?

+O zaman Selim'in tabutunu öpersin!

-Senden nefret ediyorum pislik herif senden nefret e-di-yo-rum!

+Bende seni seviyorum karıcığım. Ha karnında ki sıpa ile de kabulümsün! Benim karım, benim kadınım olacaksın. Bunun için gerekirse sevdiğin herkesi ilk başta da o Ayaz'ı öldürürüm.
-Allah belanı versin! Pislik adi herif!

Yüzünde hissettiği sicaklik ile yüzü sağ tarafa doğru savruldu. Osman ona tokat atmıştı. Sonra Asmin'in saçlarından tutarak yüzünü yüzüne yaklaştırdı. Asmin, Osmanın nefesini yüzünde hissediyordu.

-O kadar güzelsin ki.. Seni gördüğüm ilk gün vuruldum sana! Ama sen hic bir zaman benu sevmeyeceksin ve bu beni cok öfkelendiriyor!! O adamın yatağından çıkıp benim yatağıma girmene izin vermeyeceğim öldüreceğim o adami hemde gözlerinin önünde!

Diyip itti Asmin'i.

+ Bee.. ben hamile falan değilim. Oo..oo..ona bir şey yapma yalvarırım seninle evlenicem ve Ayaz'dan da en kısa sürede ayrılacağım. Benden nefret etmesini sağlayacağım. Bir daha asla karşımıza çıkmayacak ne olur ona dokunma..

Diyerek hıçkıra hıckara ağlamaya başladı.  Bu hayatta en sevdiği insandi Ayaz. Onun ölmesindense ayrılmayı tercih ederdi. Onun bir yerlerde yaşamasını bilmesi bile huzur verirdi ona biliyordu.  Arabadan inerken başı dönmeye başlamıştı. Iki adım attıktan sonra daha fazla taşıyamaz oldu ayakları onu. Ve soğuk betona kendini bıraktı.  Osman koşarak yanına geldi. Endişeliydi her ne kadar katı bir adam olsada seviyordu Asmin'i. Kucaklayıp arka koltuğa yatırdı son sürat hastaneye doğru sürdü arabayı..

Yazdıklarımı keşfeden var mı bilmiyorum ama inşallah boşuna yazmıyorumdur. Okuyan varsa pliz yaşam belirtisi versin yoksa devam yazmayacağım... :(