Aşk

''Geri Dönüş''

 Merhaba :) Tek bölümlük bir hikaye ''Aşk'' ...Benim küçüğümün özel isteğiyle yazdığım bir hikaye. :)

 Umarım beğenerek okur,oylarınızı ve yorumlarınızı eksik etmezsiniz. Keyifli okumalar.:)

''Geri Dönüş''

Uzaktan seviyorum seni,

Kokunu alamadan

Boynuna sarılamadan

Yüzüne dokunamadan

Sadece seviyorum.

Cemal Süreya

Küçük bir kasabada büyüdüm. Babam ve ben vardık bir de o.... Gelmeyen , bekleten , geçmeyen sevdam... yaralı kalbim , göz yaşım... Beraber büyümüştük. İlk aşkımdı , ilk göz ağrım...ve şimdi düşünüyorumda, sonumda o ,oldu...

Liseye geçtiğimiz zaman başladı her şey. Zaten onun diğer arkadaşlarımdan daha farklı olan yeri gün geçtikçe beni zorluyor , yanında gördüğüm her farklı kızla ölüyordum... Ama o bana hiçbir zaman farklı davranmadığından kendimi geride tutmuştum. Ben , Emel , Faruk ve O ...Hep beraber gezerdik. Emel daha dışa dönük daha neşeli yapısıyla hepimizi güldürürdü. Faruk da en az Emel kadar neşeli ve komikti. Selim her zaman yanımıza farklı bir kızla gelirdi,sonrada sarmaş dolaş giderlerdi.

Emel ve Faruk duygularımı biliyormuş gibi o ne zaman gitse başka bir bedene, beni avutur , daha çok güldürmek için ellerinden geleni yaparlardı. Ama hiçbir gülüşüm o yanımda olmadığında tam olmadı. Hep eksildim , hep eksiktim ben...

Lise son sınıfa geçtiğimizde her şey dahada farklı olmaya başladı. Emel ve Faruk yazın son aylarında artık duygularını birbirlerine itiraf etmişler, okuldan sonrada evlenme kararı almışlardı. Çok mutluyduk. Sadece Selim'in her gidişi beni öldürüyor, her gidişi ıslah olmayan kalbimde ki acısını bir kat daha da artırıyordu. Çünkü her gidişi başka bir bedeneydi. Her gidişi ben olmayan bir teneydi.

Küçük arkadaşlığımız yılların da etkisiyle bakışlarla konuşmaya dönmüştü. Öyleki bazen görmesekde birbirimizi aynı kararları alıyor , aynı şeyleri yapıyorduk. Son sınavlarıda verince beraber kumasala gittik. Emel ve Faruk yan yana otururken ben onların karşısına geçtim. Selim ve son gözdesi Lale yan yana birbirlerinin ağzına düşecek gibi oturuyorlardı.

Böyle bir acı tarifi var mıydı bilmiyorum ama birisi almış, kalbimi avuçlarken onları seyretmektense hızla askılı elbisemi başımdan çıkarıp denize atladım koşarak.. Emel arkandan ıslık çalarak beni destekliyordu, bende, daha da hızlanıyordum.

Burada büyümüştüm. Babam balıkçılık yapardı. Annem beni doğururken öldüğünde anneme verdiği sözü- beni en güzel şekilde yetiştireceğine dair verdiği sözünü- yerine getirmek için elinden gelenden fazlasını yapan bir babam vardı.

Ben hiç diğer kızlar gibi olmadım. Babam benim ilk aşkım olmadı. Çünkü aklım erdiğinden itibaren hep anneme olan aşkını dinledim ben babamdan. Babam benim annem , babam, sahip olmadığım kardeşlerimdi. İlk aşkım sadece O'ydu...hep ...başından beri...

O kadar dalmış düşüncelerime dalmıştım ki kumasalı çok geride bıraktığımı son anda fark etmiştim. Geriye dönmek yerine kendi evimizin bulunduğu tarafa doğru bir kulaç atıp eve doğru yüzmeye başladım. Eve gidince Emel'e mesaj atardım. Selim'in beni merak edeceğini sanmıyordum.