James'in gözünden
Gruplara dağıldıktan sonra Connor ve ben sol tarafa doğru yol almaya başladık.
Henüz daha beş dakka yeni geçmişti ki Connor söylenmeye başlamıştı. Fakat kusura bakma Connor bu sefer işten kaçamazsın.
Her zaman yaptığının aksine bugün işin tam ortasında bahaneler sunup kaçamayacaksın. Bunun yerine uslu bir çocuk olup burada, tam yanımda durup bana yardım edeceksin.
Şuan bulunduğumuz dükkanda da işimizi bitirip dışarı çıktık. Derin bir nefes aldım. Bunu da bitirmiştik.
Kafeden çıkmadan önce Betty ve benim hazırladığımız 'görevler' kağıdına aktım ve sıradaki hedefimizin neresi olduğuna göz gezdirdim.
Bu sırada yanımda bekleyen Connor sıkıntıyla nefesini dışarıya verdi. En az onun kadar ben de sıkılmıştım. Ama ne yapabiliriz ki?? Bu işlerin bi an önce hallolması lazım.
Connor birden adımı bağırınca kafamı kaldırıp ona baktım.
"James! James! Şuraya bak!"
Bir yeri işaret ediyordu. O tarafa baktığımda Tris ve arkasından onu kovalayan bir Betty görmeyi beklemiyordum açıkçası.
"Ne oluyor bunlara be!" dedim. Koca avm'de yaptıkları iş miydi şimdi. Herkes onlara bakıyor. Ah Tris ahh! Yine duramadın demi yerinde! Kurtlu. Yemin ederim bu çocuk kurtlu. Bir dakka uslu kalamıyor.
"Valla ne oluyor bilmiyorum ama sanırım ben dayanamayacağım" bu sözüne daha karşılık veremeden Connor da onlara doğru koşmaya başlamıştı.
Yok. İkisi de çocuk bunların. Kesin. Hala büyüyememişler! Tamam biz de çılgındık ama bu kadar da çocuk değil!
Onların uzaktan takip eden Brad beni görünce onların eşinden yürümeyi bırakıp bana doğru geldi. Bense onların neden birbirlerini kovaladıklarını anlamamış olmamdan kaynaklansa gerek öylece şaşkın bir şekilde onları izliyordum.
Brad yanına ulaşınca kolunu omzuma attı bana imalı bir bakış attı ve "Bebek gibiler demi??" dedi. Sonra bakışlarını onlara çevirdi ve yüzüne 'hiç ümit yok' der gibi bir ifade yerleştirdi. Sanki kendisi çok farklıydı. İster istemez bu yaptığına kıkırdadım.
Sonra ben de bakışlarımı tekrar onlara çevirdim. Gözlerim Betty' yi bulduğunda Trisle aralarında sadece bir masa vardı. Ve Betty masanın etrafında dönüp Tris'i yakalamaya çalışıyor bir yandanda ona tehditler savuruyordu. Tabi bu son kısmı benim tahminim. Sürekli kaşları çatık bir şekilde ona bakıyor ve işaret parmağını ona doğrultuyordu. Bunlarda benim tahminimi doğruluyordu.
Brad'e döndüm ve "Hani şunları yakalayalım, sorunlarını çözelim ve sonra da hesap soralım!"
Beraber yürümeye başladığımızda Brad'in söylediği şey bir kez daha kıkırdamama sebep olmuştu.
"Dostum. Sana sadece yakalamada eşlik etsem?? Bilirsin diğerleri bana göre değil."
"Tamam." dedim. "Öyle olsun Brad"
