GİZLİ MAFYA

7.Bölüm "Rezervasyon?"

İyi okumalar.
••••

Anıl'dan

Yanlış anlamıştım. Allah kahretsin ki Sanem'i yanlış anlamıştım. Asıl olayı kızlardan öğrenmiştim. Hepsi o dövdüğüm şerefsizin başının altından çıkmıştı. Kızların hepsi şu anda karşımdalar ve hepsi nefretle bakıyor. Hepsi haklıydı. Dediğim laflar için pişman mıyım? Evet hemde köpekler gibi. Çimenlerin üzerinden kalkıp bizimkilerden biraz uzaklaştım. Sanem'in telefon numarası bende yoktu. Telefonu çıkarıp Onur'u aradım.

"Onur bana Sanem Ateş'in telefon numarasını 2 dakika içinde bul." dedim ve telefonu kapattım. 2 dakika sonra Sanem'in numarası mesaj olarak geldi. Özür dilemem gerekiyordu ama açıkçası evine gitmeye yüzüm yoktu. Numarayı aramaya başladım. 3 çalışta açtı.

"Efendim." dedi. Daha ağlıyordu. Nefesi düzensizdi. Bir süre cevap vermeyince "Dalga mı geçiyon lan konuşsana!!" diye atar yaptı.

Derin bir nefes alıp "Sanem benim Anıl." diyebildim sadece. O sırada ağzından bir hıçkırık çıkıverdi ve telefonu suratıma kapattı. Pes etmeyecektim. Bir daha aradım, bir daha, bir daha... Ama hiç birine cevap vermedi. Dördüncü aramamda telefonu tamamen kapattı. Bizimkilerin yanına oturduğumda Arda;

"Neredesin abi? Kiminle konuşuyorsun yarım saattir?.

"Sanem'i aradım özür dilemek için ama telefonunu kapattı. Ona nasıl ulaşabilirim?" dediğimde herkes inanmayan gözlerle bana bakıyordu.

Yağız "Sen Anıl Karayel özür dilemek için Sanem'i mi aradın?" dedi. "Yaptığım çok kötü bir şeydi." cümleme devam edecekken Melih'in ki;

"Kötü bir şey değil de, yaptığın hayvanlıktı." dedi bilmiş bir ifadeyle.

"Tamam sende haklısın yaptığım hayvanlıktı. Sanem'i dinlemeden çocuğa ve ona saldırdım. Ama o anda gözüm dönmüştü." dedim. Bu sefer Arda'nın ki lafımı böldü. Ulan ne merakmış arkadaş.

"Neden Sanem ile Eren'i görünce gözün döndü ki. Sanem neden bu kadar umurunda?".

"Çünkü... Çünkü Sanem'i-". Tam her şeyi söyleyeceğim sırada Arda lafımı kesti.

"Çünkü Sanem'i kardeşi olarak görüyor. Peri'yi koruduğu gibi Sanem'i de korumak istiyor." dedi. Göt lalesi bir sus be.

"Okullar kapandıktan sonra Bodrum'a tatile gideceğiz. Orada konuşabilirsin. Biz sizi barıştıracağız. " dedi Melih'in ki. Az önce beni öldürecek gibi bakan kız gitmiş yerine daha sakin bir kız gelmişti.

Kendimi sana affettireceğim Sanem Ateş...

1 hafta sonra

Sanem'den

Artık alarm sesi ile uyanma derdim yok, her sabah işsiz gibi sokağa çıkan, gecenin bir yarısına kadar oynayan Merve ve arkadaşları yok. Tek bir derdim var. Anıl... Ona hâlâ daha sinirliydim. Eren'i dövmesi beni ilgilendirmiyordu. Hak etmişti. Ama ben... Ben orada öyle davranılmayı hak etmemiştim. Bir hafta boyunca aradığı için telefonumun sim kartını kırmıştım. Sırf Anıl'a olan sinirimden. Zaten bu aralar görüşmek istemediğimi kızlarla Anıl'a iletmiştim. Bu fırtına öncesi sessiziliğe işareti . Anıl'ı tanıdığım süre içerisinde anladığım kadarıyla sessiz kalacak bir tip yoktu onda. Bu işte bir terslik var ama ne olduğunu yakın bir zamanda çözeceğim...
Bavullarım hazırdı. Kızlarla her şeyi bir hafta içinde hazırlamıştık. Okulun son günleri olduğu için dilekçe verdik ve okula gitmeyeceğimizi söyledik. Müdür anlayışla karşıladı. Anlayışla karşılamasının nedeni ise ailelerimizin okula yaptıkları bağışlar. Ah o bağışlar yok mu? Bizi kurtarıyordu. Bizler istemiyorduk bağış falan vermesini. Çünkü hain okul müdürümüz kendi yiyordu paraları. Babamlar o bağışları okulun eksikleri tamamlansın diye veriyorlar ama adam kendisi yiyor. Bir banyo yapıp kendime gelmeliyim. Banyoya girince uzun süre suyun içinde kaldım. Parmak uçlarım buruşunca banyodan çıktım. Kıyafetlerimi giyip eksiklerimi tamamlamak için bavullarımın başına geçtiğim sırada kapı çaldı. İçeriye kız ordusu girdi. Ordu dediğim de bizim kızlar.