FIFTH

341 23 0
                                    

_Dave's POV_


Hungston City. Dito kami nagsimulang muli. Hindi ko alam pero dito kami dinala ng mga paa ko. I singlehandedly took care of Joey. Kahit mahirap, I still survive. For 8years I know I've become a great brother kay Joey


"Kuya, don't leave me please, not now" mangiyak ngiyak na sabi ni Joey. Kahit na gusto ko pang manatili para samahan siya pero hindi ko alam kung kakayanin pa ng katawan ko


Inextend naman niya yung kamay niya, pero bago pa man niya yun magawa I stop her.


"little girl, wag mo gagawin yan ok! Hinding hinding pwede" sabi ko na hawak ang kamay niya


"pero kuya, this is the only way. Di ba kuya di mo ako iiwan, diba kuya promise mo sa akin yun?" sabi niya na umiiyak na talaga


"hindi naman kita iiwan e," sabi ko.


"here!" may inabot akong isang bato sa kanya


"keep it. That's my collected memories. And here" tapos hinawakan ko na yung kamay niya. She's a great child. She can absorb POLs and can use it


"use it when needed. Pero remember this Joey, reading mind is your only POL. In given time you can use all" umupo naman siya ng maayos


"kuya!" sambit niya


"is there something in your collected memories about Ate JY?" nagulat naman ako ng sabihin niya iyon


"paanong?" tanong ko tapos naalala ko bigla


"kuya I can read minds right. That's what you thought me. that's my POL. and I knew Ate JY long ago. And you miss her" explain niya.


Napangiti naman ako


"Ate JY is a great Ate , Joey. And she never left us. And I will never leave you as much as she do."


A/n: hi kung sino man kayo.. :) nageexist po ako, hahahaXD



THIS STORY NEEDS NO TITLETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon