FORTY-SIXTH

151 5 3
                                    


History Class Part TWO


_Mitzuki's POV_


Gaya nga ng sinabi ni Prof. ito ung meeting na nilolook forward namin. The continuation. Haha


Ok nadin naman kami nila Joey kahit nung nakaraang araw lumakas ang topak naming tatlo. We respect Joey's Decision naman, Na siya na daw bahala sa problema niya at wag nalang daw kaming makielam. Intindihin nalang daw namin. Nagpapasalamat naman kami kasi nashare niya sa amin kahit mahirap. Hayz. What are friends are for diba. One favor lang din naman ang sinabi niya sa amin


"Just stay as you are guys please, don't act stupidly, AGAIN or else I'll erase your memories" yan ang bilin niya. So we should at least stay of what we are now kasi may threat siya e.. tsk!


"Good day class" pumasok nadin naman si Prof Oreki. Iniscan niya ung room muna at nang mahanap na niya si Joey. Oo nga pala, sinabi din ni joey sa amin ung noong bakit niya hinabol si Prof noon. About sa usapan nila.


Ngumiti naman si Prof saka umupo na sa upuan niya


"So where do I end?" tanong ni Prof


"And that Happens, Prof" sagot ni Stephen


"ah, good memory there young guy. And so that happens, a child is born. A young girl, with purple eyes and violet hair. The same color as what her father has. And the same shape of body as what her mother has. She's been into this world as a normal young lady. No one knows it exist. No one knows they broke that rule not until that young girl become a lady and married and bore another child. The child that is believed announced in the prophecy long long ago. That prophecy states that, once two different families combine and bore a child, they should kill it because once that child bore a child and has a family, the children or child she/he will have will bring this world to great danger. Ang iniiwasang pangyayari ay mangyayari. But then we failed to kill her. We failed to because she's greatly hidden, she and her family. Not in one day, we found them. She and her family. With the child. The child we are afraid to have. The child that would change this world" pagkasabi un ni Prof. bigla siyang tumigin kay Joey. Parang napagdudugtong ko naman na ung nangyayari. Parang?


"What happened next Prof? did yu succeed?" tanong ni Kyle


"Succeed?" pagtatanong naman ni Prof


"In killing that family?"


"Ah- that is the problem" sabi ni Prof tsaka tumayo at binuklat ung libro niya at inayos pa pala ung glasses nyang makapal


"The wizard DIED, the monster DIED, the mother died, the Father DIED..." basa ni Prof sa nakasulat siguro sa libro niya. Ung Wizard at Monster na sinasabi ni Prof is ung nanay at tatay ng nanay ng ChiLD na matatapos ng lahat.


"the child?" tanong ng karamihan


"the child is---" bigla namang nagring ung bell.and the BLOOD! Kailan pa nagbell sa time na to? Pasuspense? Pero akala lang pala namin ung pasuspense


"Missing" sabi ni Prof saka kinuha ni Prof ung gamit niya. And the same as last time ngumiti ulit siya at naghintay pa kami ng announcement niya na ilook forward ulit namin ung topic niya kaso iba


"That ends our Class. Thank you for listening Students. I hope that you LEARNED a lot. I hope that you get the information you needed" tapos lumabas na siya. Napatahimik naman din ulit ang lahat. Ano un? Di na namin makikita ulit si Prof. 2 meetings palang namin end na? ayaw magsink in!


Bigla namang tumayo si Joey kasabay ni Jack. Napalingon tuloy kaming lahat. Pati sila nagulat sa isa't isa


"ah-eh- pinapatawag daw ako ni Sovran"sabi ni Joey na uncomfortable, alam ko kasing she just acquired nang magulong information.


Lumabas naman na si Joey, tumingin naman kami lahat kay Jack after nun, medyo nagulat pa ata siya dun kasi tinignan pa niya si Joey palabas.


"I'm going to the restroom" napataas naman ako ng kilay


"Tch" sabi ko tapos inalis ko nan g tinggin sa kanya. Nakwento din kasi ni Joey sa amin ung tulong ni Jack. In the first place, kahit na ayaw kong mainis, gusto ko parin. Ewan?


"Sa tingin mo?" bulong naman sa akin ni Maine


Tumango nalang ako. "Hayaan nalang natin?" tanong ko din naman, tumango nalng din naman si Maine


"May tiwala ako" sabi pa niya. Hayz. Sana nga mapagkakatiwalaan talaga siya. Kasi nasabi din sa amin ni Joey na nasabi din niya ung nasabi niya sa amin kay Jack. Nakakainis nga kasi siya pa una nakaalam, kaya kahit ayaw kong mainis, naiinis ako kasi nauna pa siya sa amin ni Maine. Wow diba. Pero naintindihan naman namin si Joey e, diba nga



***


THIS STORY NEEDS NO TITLETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon