THIS STORY NEEDS NO TITLE

TWENTIETH

A/N: I'll post this last UD for today! salamat ulit readers... may naisip na po akong title pero ano gusto niyo po, paltan ko pa ba o yan na? hahahXD sige guys... love lots! all thanks to all of you! :) sorry po pala sa mga typos at wrong grammars pati sa mga previous chapters. dahil sa super overwhelmed na po ako nakalimutan ko ng magsorry.. peace ^__^v

_Mitzuki's POV_

"ano ba yan. Ang unti palang ng natatalo natin" inis na sabi ni Maine

"Eh, pano ba naman, imbis na ung monster ung talunin, kayo namang dalawa ni Stephen ung nagaaway. Yun tuloy ung monster ung natakot! Tshh!" sabi ko, ako kasi ung may hawak ng bag. Umilaw na din kasi yung ring, hudyat na para lumabas kami. Bale ung ring din ung maglelead ng way palabas.

"ikaw ang may dahilan pag bubagsak kami! Bakit kasi ikaw pa naging kagroup namn e!" padabog na sabi ni Maine kay Stephen

"Woowhh, excuse me? may nagsasalita nanamang monster. Bago ata ah!" sabi naman ni Stephen. Napa -GRRRR, nalang si Maine. Ang cute nilang dalawa, hahaha.

Paglabas namin, naghintay naman kami ng iba pa naming kaklase. Kaso magiisang oras na ata na naghihintay kami, wala pa sina Joey.

Bigla namang lumabas na nakasimangot si B magisa. Wait, diba kagroup niya si Joey!

"Asan si Joey" tanong ko dito, kaso inirapan niya lang ako. Wow!

Tapos si Stephen naman nagtanong

"Asan si Jack?" kaso nagalit ata at padabog pang umalis.

"anyare doon?"tanong ni Maine kaso bigla nalang din naman siyang napastop kasi ewan ko, napatanga nalang siya dun.

After ilang minuto siguro, patakbo naman na siyang papasok sa loob, buti nalang nahawakan siya agad ni Stephen at tinanong ung nangyayari.

Nakaupo naman si Maine sa floor, saka nilagay yung mukha niya sa may kamay niya. Wait..

"Maine, anong nangyayari?" tanong ko.bigla kasing bumilis tibok puso ko.

"Joey's in danger, nakausap ko siya kanina she needs help." Sabi niya na mukhang paiyak na. bigla nalang din namang umalis si Stephen. Ewan kung saan pupunta.

Tapos dumating nadin naman na si Prof.

"everyone can go back. NOW!" nagsialisan naman na ung iba, exept sa aminng dalawa ni Maine, Stephen and Jonathan. Kaibigan nila si Jack e. asan bay un..

"I'm going in, maghintay kayo dito. Make sure na walang ibang papasok" sabi niya sa amin tapos bilin niya sa dalawang lalaki. Si Maine umiiyak parin. Nubayan. Pano nalang kung wala kami dito baka matagal na siyang nakapasok dun, tapos ano panlaban niya!

"Joey's fine, Maine, tahan na please" sabi ko na tinatap tap ung balikat niya.

Siguro kalahating oras din un nung lumabas sina Prof sa door, sumunod naman si Jack, na sa gulat ko napatakbo agad ako sa kanya. Ganun din si Maine at ung friends ni Jack.

"Joey!" alalang sabi namin ni Maine. Kinuha naman agad siya ni Prof. Eleanor.

"I will be in charge here for now. bumalik na kayo sa mga bahay niyo, thanks again Jack" sabi ni Prof, tapos pinalabas na kami sa may Mansion at bigla nalang silang nawala. Mahalata mo naman si Jack na duguan, buong katawan ata. Bigla naman akong nanghina.

"What happened?!" bigla namang sinugod ni Maine si Jack, natulala lang naman ako. This aint happening. Not now. meron pa akong mission...

Hindi naman sumagot si Jack. Ewan ko pero napuno na din naman ako, saka ko tinanggal ung bandage ng kamay ko. saka ko nilabas ung sword blood ko, nung itatama ko na kay Jack, bigla namang inentervine ni Stephen ung ginawa gamin ang ice sword niya. Tinitigan ko naman siya, pero dahil hindi ko pa kayang kontrolin ng maayos ung POL ko, muntik na akong mapahandusay kasi anemic pa ako. Buti nga naalalayan pa ako ni Jonathan.

Umalis naman agad si Jack na parang walang mangyari.

"I'm sorry" yan ang huling narinig naming sa kanya. Parehas pa kami ng reaksyon ni Maine. What the! Did he say SORRY! F!

comment :) read :) share :)