FORTY-EIGHT

147 6 0
                                    


A flashback of time


_JY's POV_


I loved Jake. Gustong gusto ko siya. But he just don't like me nor love me. paano un nagsimula? Since that day na tinulungan niya ako. That day na una kong ginamit ang legendary healing power ko para maibalik siya. Because I owe him that much. I owe him for saving my life from that freaking incident. That's why I saved him. Akala ko by using that mamamatay na ako as a exchange, but then I didn't. maybe because of love. Maybe because what I offered that time is not my life but my love. Successfully, he's been healed. Nagalit pa nga sa akin si Dave dahil sa ginawa ko after


Pero di ko din inasahan na dahil sa ginawa kong iyon mas lumayo ang loob ni Jake sa akin. Di na niya kasi maalala ung nangyari. Di niya kasi maalala na muntik na siyang mawala dahil sa pagligtas sa akin. Nalaman ko yun nung tinanong ko siya kung bakit niya ako nilagtas. Pero ang sagot niya?


"Bakit naman ililigtas. Who are you? Feelingera!" parang nadudurog ung puso ko habang sinasabi niya un. I know he cared that time. I know kahit katiting may nararamdaman siya sa akin. Pero as time pass, mas lumalayo siya sa akin, kahit lapit pa ako ng lapit sa kanya.


"Layuan mo na siya. Walang magandang maidudulot kapag lagi kang nabuntot JY." Lagging sermon sa akin ni Dave pero di ko magawang sundin. Matigas din kasi ang ulo ko. hahaha


"O,ano ng gagaWin mo? Gagraduate na tayo tapos di mo na siya makikita. Don't tell me-?" pinigilan ko siya sa pagsasalita kasi kakain na kami. Ang rules sa bahay, di dapat mag-usap ng pasermon pag kumakain kasi mabigat.


"ok, ok" sabi naman ni Dave, nginitian ko naman siya pero napataas agad ako ng kilay kasi pumasok siya sa isipan ko at doon ako sinermunan


"Don't tell me hahabulin mo parin. Ano ba JY tsk!" napabuntong hininga naman ako


"Don't dare na kausapin mo pa ako gamit ito habang kumakain kung ayaw mong wala ng magluto sayo!" banta ko. ayaw niyang nagluluto e, tamad na kapatid. Tsk! Kahit mas masrap naman ang luto niya.


Tumahimik naman siya saka at nagnod nalang. Kita niyo batas parin ako


"Dave"tawag ko sa kanya


"bakit?"


"Wala lang, pero after siguro tayong maggraduate may gagawin ako" paalam ko sa kanya


"Ano? Don't tell me-?" pinigilan ko na siya


"yes, kung ayaw mong malaman I won't tell you talaga!" sabi ko


"ANO! Sasabihin mob a o hindi?" tanong na niya na pinipilit ako


"Fine. I won't tell you it's about Jake kasi hindi talaga. Hindi nadin ako mag-aassume na maaalala niya ung nangyari. I bet may iba na siyang gusto. Hayz. I will go to Dishma. May hahanapin lang akong ingredient sa experiment ko" sabi ko. tumango lang din naman siya.

THIS STORY NEEDS NO TITLETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon