Sabah alarmın kulaklarımı tırmalayan sesiyle uyandım. Aşırıya kaçan mutsuzluğumla yatakta yavaşça doğruldum. Gözlerimi birkaç defa kıpraştırdım. Perdenin açık kalan tarafından lapa lapa yağan kara baktım ani bir moral değişimiyle yataktan hızla kalktım. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra yatağımı topladım. Sonra dolabımı biraz karıştırıp üzerime birseyler giydim. Sevimli eldivenlerimi elime geçirip çantamı da alıp evden çıktım. Anahtarla kapıyı kilitledigim sırada bir öksürük sesi duydum. Anahtarı çantama atıp arkama döndüm. Karşımda gördüğüm sinir bozuculuğundan ödün vermeyen Mirza'ya dik dik bakıp hızlıca yanından geçtim.
-Masal
Durdum ama arkama dönmeye cesaret edemeyip merdivenlerden inmeye başladım.
-Masal lütfen biraz konuşalım.
Yine yüzüne bile bakmadan;
-Sen söyleyeceklerini söyledin Mirza konuşcak şeylerin varsa Melek'le konuş.
Birsey demesine müsade etmeden hızlıca merdivenleri indim. Dışarı çıkınca tuttuğum nefesimi serbest bırakıp derince bir nefes aldım. Bugün hiç birşeyin moralimi bozmasına izin vermeyecektim. Hiç bilmediğim bir sokağa girip yürümeye başladım. Yolumu kaybettim dediğim anda çok sirin bir kafe gördüm. Yüzümdeki tebessümle oraya girdim. Kahvaltı siparis ettim ve yemeye başladım. Ücreti ödemek için ayağa kalacağım sırada Eymen'le karşılaştım.
Eymen: Biraz konusabilirmiyiz?
Masal: Hayır Eymen.
Hızlıca yanından geçip ücreti ödedim.
-Sadece bir kahve içip konuşalım lütfen söylemek istediğim bazı şeyler var.
-Dinlemek istemiyorum.
Eymen: Dinliceksin sadece beş dakika.
Masal: Tamam ne söyleyeceksen çabuk söyle.
Eymen: Önce otur lütfen.
Yavaşça masaya yaklaşıp oturdum.
Eymen: Buraya iki kahve lütfen.
Yüzüne en sinir bozucu halimle bakıp ne söyleyeceksin dedim. Merak etmiyor gibi davranmaya çalışsam da aslında çok merak ediyordum.
Eymen: Geçen gün için özür dilerim sadece basit bir şaka yapmak istemiştim. Edebiyat kulübüne gelince de senin orda olacağından haberim bile yoktu.
O sırada kahveler geldi. Bir yudum alıp bende devam ettim.
Masal: Yani ?
-Daha ne bekliyorsun Masal?
-Söyleyeceklerin bittiyse kalkıyorum Eymen.
Hızla masadan kalkmama engel olan bileğe baktım.
- Gitme bugün sadece seninle dertlesmek istiyorum başka bir amacım yok.
-Ben istemiyorum.
-Lütfen Masal.
-Hayır.
-Peki.
Yüzüne baktım fazla kırgın duruyordu. Yine dayanamadım oturdum o masaya. Şaşkınca yüzüme baktı.
- Başka bir yerde dertleselim istersen.
- O olur.
Yavaş adımlarla onu takip ettim. Arabaya bindik, yol boyu geçen sessizliğin ardından deniz kenarına çekti arabayı. Ne olduğunu merak etmiyor değildim bende hemen arabadan indim ve peşinden gitmeye karar verdim. Kumsala oturdu bende yanına oturdum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonbahar Yaprakları
Fiksi Remaja"Şimdi fırtınada savrulan bir yaprağım. Ne yönüm belli ne de varacağım yer. Bazen bir denizin üstünde ordan oraya sürüklenirken, bazen takılıp kalıyorum bir ağacın dallarına. Duygular da yapraklar gibidir mesela. Bazen hiç düşünmeden esersin kalbini...
