Aşık Mafya

1. BÖLÜM (DÜZENLENDİ)

KAPAKTAKİ KİTABA DESTEK OLURSANIZ ÇOK SEVİNİRİM! BEĞENECEĞİNİZE EMİNİM!

ŞİMDİDEN YENİ BAŞLAYAN ARKADAŞLARA SÖYLEYEYİM, ÖNCELİKLE AİLEMİZE KATILDIĞIN İÇİN SAOL ! ; HİKAYENİN BAŞLARINI İLK KİTABIM OLDUĞU İÇİN AMATÖRCE YAZMIŞ OLABİLİRİM. BUNUN İÇİN HİKAEYİMİN BAŞINI KÖTÜ BULUP ÇIKMANIZI İSTEMEM. SONLARI ÇOK DAHA GÜZELLEŞİYOR! DÜZELTME KONUSUNDA DA KONULARI DEĞİŞTİRMEYEREK KELİMELERİ DÜZELTİP HİKAYEYE BİRAZ DAHA ANLAM VERMEYE ÇALIŞTIM. İYİ OKUMALAR ! :))

Hayat herkese adil davranmıyordu, bu duygular olarak kanıtlanmıştı. Güven, bence en önemli şey güven bu adil olmayan hayatta. Terazinin iki ucu vardır ya hani, birisine sevdiklerinizi koyun, diğerineyse güveni koyun ve emin olun ki sevdikleriniz havada kalacaktır.

Alarmın çalmasıyla gözlerimi açtım. Okul için hazırlanmaya başlasam iyi olacaktı.

Yataktan doğrulup banyoya doğru yol aldım , bir duş alıp giysilerimi giyindim , sarı saçlarımı tarayıp saldım ve mavi gözlerime siyah göz kalemi sürdüm -saçlarının sarı ve mavi olduğunu belirtmek istedim egolu bir tip değil yani- , dudağımda toz pembe parlatıcımı gezdirdim ve siyah botlarımı giyindim . Aynanın karşısına geçip son kontrollerimi yaptım. Açıkçası süslendiğim biri yok. Evden çıkıp taksi aramaya koyuldum . 25 dakika oldu ve hala ben taksi bulamadım . en sonunda okula minibüs ile gitmeye karar verdim . Okulun kapısına vardığımda okulun belirli tipleri etrafımda belirmişti ve her zamanki gibi yine boş yapıyorlardı.

"Oo Sıla Hanım'a bir bakın"

"Güzelim sen ne ara böyle güzelleştin ya"

Tam cevap verecekken bir tane çocuk geldi. Bir yerden gözüm ısırıyor ama, çıkaramadım . Çok tatlıydı açıkçası , ve benim elimden tutup okulun içine kadar getirdi . Tam teşekkür edeceğim sırada uzaklaştı.
Sınıfa girdim ve benim ardımdan hoca . Pek dersi dinlemiyordum. Her gün dinlememezlik yapmıyorum tabii sadece o güne özel. O çocuğu düşünüyordum ama düşünmüyordum. Tabii düşünmüyorum sadece tanıdık geliyor.

Açıkçası okulda arkadaşım yok, nedense yok. Teneffüs zili çaldığında kantine oturmak için gittim . Bir tane kahve söyleyip oturdum.Kendi kendime oturuyordum, ardından karşıma bi çocuk geldi.

"Oturabilir miyim?"

"Tabii"

"Saol, bu arada , şey, tanışalım mı?"

"Olmaz"

"Neden?"

"Olmaz dedi kalk git"

"Sen kimsin sana ne oluyor ya "

Benim yerime cevap veren bilin bakalım kimdi, evet bugün beni serseri tiplerin yanından alan tatlı çocuk.

"Sabrımı zorlama"

"Hadi ya zorlarsam ne olurmuş"

"Bak bu olurmuş"

dedikten sonra suratına aniden yumruk çakması hepimizi şaşırtmıştı doğrusu. Çocuk yere düşerken kanayan burnunun tutuyordu. Açıkçası o kadar kaslı bir vücudu olmamasına rağmen bu kadar sert yumruk atması beni de şaşırtmıştı. Aniden çocuğun üstüne çıkıp ardı ardına yumruk atıyordu. Ayırmak mı? Oturmuş izliyordum ve kahvemi yudumluyordum. Arkadaşlarım olsa ayırırdım ama ikisinide tanımıyorum. Birisi tanıdık gibi geliyor ama, tanımıyorum.

Ne mi oldu ? Şu an bana sadece tanışma teklifi eden bir çocuğu döven şahısla aynı arabadayım. Evet beni eve bırakıcakmış, hayır yani seni tanımıyorum, daha bir gün görmüşüm, ne bu evine bırakacağım bilmem neler ve üstüne, yarın onunla kafeye gitmem için zorladı resmen. Tabi kabul edermiyim? Etmem, ama evine gelip zorla alırım deyince mecbur etmek zorunda kaldım.

Eve gelincede bir duş alıp uykuya daldım.