Gece Jongin'le ilgilenirken yanında uyuya kalmıştım. Hemen yanımdaki bedenin beni korkutması gerekirken sıcaklığı huzurla uyumamı sağlamıştı.
Ondan korkmalıydım bunun farkındayım ama korkmuyordum. Bunun beraber geçirdiğimiz zamanla bir ilgisi var mı emin değilim ama hayatım boyunca ilk defa bana güven duygusunu yaşatan bir kişiden korkabileceğimi sanmıyorum.
Gece yerini gündüze bırakmıştı. Ben hala uykumda düşüncelerimle boğuşurken yanımdaki bedenin kıpırdanmasıyla gözlerimi açtım.
Güneş esmer tene değdiği için gururla parlarken, kaşları sinirle çatılmıştı. Yavaşça yerimden kalkarak pencerenin kenarına doğru itilmiş eski perdeyi çekmeye başladım. Sonra tekrar önceki yerime dönüp oturdum.
Jongin'in kaş çatması gitmişti ama geceden kalan ter damlaları hala alnında parlıyordu. Dün gece kullandığım bezi tekrar ıslattıktan sonra Jongin'i uyandırmamaya dikkat ederek terini sildim.
Bezi temizledikten sonra alnına bıraktım ve baş ucunda oturup yüzüne bakarken tekrar düşünceler aklıma doluştu.
Jongin bir kurt adamdı.
Jongin beni kurtaran adamdı.
Jongin bana bir şekilde huzuru veren adamdı.
Jongin belkide hayatımda şimdiye kadar eksik olan parçaydı.
Derin bir nefes alıp düşüncelerimle beraber dışarıya bıraktım. Jongin uyandığında konuşabiliriz nasıl olsa. Eminim bana herşeyi anlatacaktır.
Bir kaç saat daha Jongin ve yaralarıyla ilgilendikten sonra sonunda Jongin kirpiklerini titreterek açmıştı.
Kirpikleri yavaşça havaya kalkarken kaşları çatılmıştı. Tamamen açıldığında yavaşça etrafta gözlerini gezdirmişti. Ve sonra bana baktı. Gözleri gözlerimin tam içine bakıyordu her zamanki gibi. Kaşları yavaşça normal halini alırken yüzüne bir rahatlama ifadesi çökmüştü.
Sonra dudakları mutlulukla yukarı kıvrıldı. Sanırım beni gördüğü için mutluydu.
"G-Git-Gitmemişsin "
Sesi, hem yeni uyanmasının hemde yaralarının verdiği acıdan dolayı kırık ve kalın çıkmıştı. Bu sesle aynı anda seksi ve tatlı olmayı kesinlikle iyi başarıyordu.
"Gitmemi mi isterdin ?"
"Hayır. Mümkünse eğer hep böyle yanımda olmanı daha çok isterim. "
Cevap vermek yerine ona en sıcak ve nadir gülümsemelerimden birini gösterdim. O da aynı şekilde bana karşılık verdi.
Gülümsemesi ve bana bakışları o kadar güzeldiki kendimi değerli ve iyi hissettiriyordu.
O da benim için çok değerli ve bunu ona göstermek istiyorum.
Yavaşça ona doğru eğildim. Gözlerimi kapattım ve alnına küçük bir öpücük bıraktıktan sonra kafamı biraz daha aşağı doğru eydim.
Bu sefer daha yumuşak ve bütün duygularımı anlatmak istercesine anlamlı öpücüğümü dudaklarına bıraktım. Bu öpücük birazcık daha uzundu çünkü Jongin'de aynı şekilde bana karşılık veriyordu.
Dudaklarımız ayrılmasına rağmen ondan uzaklaşmaya henüz hazır değildim. Alınlarımızı birbirine yaslayarak gözlerimizi de birbirine kenetledik. Nefeslerimiz karışırken kalp ritmimiz de aynı müziği tutturmuştu.
Jongin'in konuşmak için açılan ağzını sol elimle kapattım. Şu an için kelimeler gereksizdi.
Hangi kelime bu kadar yoğun duyguları anlatabilirdi ki ?
Aşk ?
Bu kelime bile bizim duygularımızın yanında o kadar basit ve küçük kalıyor ki...
Yanına uzandım ve elimi kalbinin üzerine bıraktım. O da kafasını boyun girintime iyice yerleştirdi ve kokuma hasretmiş gibi derin bir nefes aldı.
Şu anda o kadar tam o kadar bütün hissediyordum ki. Sanki şimdiye kadar bu an için yaşamışım...
Jongin...
Bana yaşamı bile sevdirebilecek tek kişi...
Yuva kelimesini sadece öğreten değil aynı zamanda veren kişi...
Belki bunu söylemek için çok erken bilmiyorum ama ben senin için yaşıyorum...
Nefes alış verişim bile senin için.
Çünkü sende benim için yaşıyorsun aynı benim gibi...
Nasıl ben seni sevmek için yaratılmışsam sen de beni sevmek için yaratılmışsın...
Biz birbirimiz için varken başka hiç birşey umrumda değil.
Biliyorum bölüm birazcık kısa oldu ama Sehun'un duygularını en iyi bu şekilde anlatabilecegimi düşündüm...
Kontrol edemedim yani hata olabilir bunun için şimdiden özür dilerim...
Okuduğunuz için teşekkürler ❤
