NEFRET

♡ Ağlama ♡

Multi: Arya Asilsoy. (Bilin bakalim bu guzell kiz kim? :D Karsinizda, Cara Deviligne :D

"Yeter artik anne! Yeter! Sendende biktim, senin bagirmalarindanda, hayatima karismandanda biktim! Emir vermelerindende biktim usandim! " bagirislarim koskoca salonda yankilanip sessizligi bozarken, gozyaslarimi silip derin bir nefes aldim. "Anladinmi beni?! Senden nefret ediyorum! Beni istanbul'a getirmendede nefret ediyorum! Babama sadik kalmayip, baska bir adamla gorustugunu biliyorum! Ve senin yaptigin butun igrencliklerden nefret ediyorum! " Dedim adeta kukrercesine. Aglayip merdivenlere kostum arkamdan " O odadan 1 gun cikmayacaksin Arya! Benimle duzgun konusmayi ogreneceksin kizim! " diye bagirdi. Merdivenlerin basina gidip assagiya dogru ciglik attim ve odama girip ardimdan kapiyi kilitledim. Hincimi alamayinca assagiya inip, Sifonyerde duran cam vazoyu Mihrap'a attim. O saga dogru kacarken bende kosarak merdivenlere ciktim. Odama girip kapimi kilitledim. Valizimi hazirlamaya basladim. Uzerime siyah uzun kollu bir kazak, altima ise beyaz mini bir etek giydim. Saclarimi tarayi acik biraktim. Kapinin kilitini acip, dis kapiya dogru kostum. Ardimda biraktigim Mihrap, bana bagiriyordu " Arya kizim! Buraya gel! Arya! ". Dayanamayip arkami dondum ve ona "Senden nefret ediyorum. " dedim. Bunu ona ilk soylesim degildi, evet onu kirmis olabilirdim. Ama hak etmisti! Valizimle tokezleyerek, ki bu hic eglenceli degil. Taksi duragina dogru kostum. Bir elimle taksiye durmasini isarer ederken, diger elimle telefondan Pınar'i aramaya calistim. "Abi beni havalimanina at. " dedim sofere. Telefon acildigi da direk konusmasina izin vermedim. " Pınar, annemle kavga ettim ama bu seferki buyuk kavga. Izmir'e geliyorum. Taksideyim. Evet. Havalimanina gelicem. Yok sizde kalmiycam bizim ordaki bos evimizde kalicam. Sen mi? Izin verirlermi? Harika olur. Ben aksama oradayim zaten, sen evi bir guzel temizlet Melike teyzeye. Tamam. Hadi optum. " telefonu kapatirken ellerimi sevincle birbirine cirpmamak icin kendimi zor tuttum. Pınar'larin ailesi yurtdisindaydi. Ve ne isterse izin veriyorlar kiza. Pınar'da bizde kalicak. Izmir'deki evimiz bayagi buyuk. Buyuk bir yali. Babam olmeden once orayi satin almisti. Kismen orada yasiyorduk. Yani 'guzel yali'da. Ev'in, 4 yatak odasi, her yatak odasinda kendine ozel banyosu, 1 salonu ve arka bahcede havuzu vardi. O koca evde tek basima yasasam korkardim herhalde.

Yol boyunca camdan izledim son kez Istanbul'u. Burada yasadigim igrenc hayati.. Anne'min bana verdigi cezalari, emirleri, ve aldigi esyalari.. Onun herbirseyinden nefret ediyorum... Yanagimdaki tuzlu siviyi hissetmemle aglamaya basladigimi anladim. Sofor " Geldik kucuk hanim. Borcun 55 lira. " dedi cantamdaki cuzdanimi cikarttim. Gitmeden once kredi kartimi ve parami almayi unutmadim iyikide. Babam olmeden once bana miras birakmisti herseyini tek cocuk oldugum icin.. Parayi uzattim. Ve arabadan agir adimlarla disari ciktim. Bir yandan bavulumu cekiyor diger yandan parmaklarimla gozyaslarimi siliyordum. Kasli ve oldukca sert hissettigim bir vucuda carptim. Carptigim kisiye bakmak amaciyla kafami kaldirdigimda, Pastel mavisinin en guzel tonuyla cevrelenmis irisler, keskin vucut hatlari, kirli bir sakal ve mukemmelligin bir vucutta yasam bulmus haliyle karsilastim. Uzun ve kemikli olan parmaklariyla gozyaslarimi sildi. 'Bunu neden yapiyorsun? ' diye bakis attim. "Aglama guzelim. Hic birsey icin degmez. Su siktigimin hayatinda birkere masumlar aglamasin. " dedi. "Ya gidermisin lutfen? " dedim parmaklarini itmek icin cabaladigimda.Utanip, sıkılarak ona baktigimda, onun coktan ortadan toz oldugunu gormustum. Beni orada, oylece birakmisti... Hemde aklimdaki binlerce soruyla....

***