Change My Life~Niall Horan

20

Pov Camille

Ik word wakker van de bel die gaat. Ik blijf gewoon liggen, mam doet hem wel open.

Na een tijdje begint het weer. Ik zucht en stap uit bed. Ik doe m'n haar snel in een knot en loopt naar beneden, ik heb een shirt en kort broekje aan, das m'n pyjama.

Ik maak de deur open en zie daar een postbode staan, serieus? "Hoi" mompel ik. "Oh hi, ik heb een pakketje voor je" zegt hij en geeft een pakketje aan mij. "Dank je" zeg ik en doe de deur weer dicht. Ik wrijf in m'n ogen en gaap. Wie komt er nou een pakketje brengen op 2de kerstdag? Of wie stuurt er dan überhaupt 1? Ik kijk voor wie het is, Camille Jansen. Voor mij dus.

Ik loop weer naar boven en ga weer onder m'n dekens liggen. Ik maak onhandig het pakketje open en ik zie dat het een vest en een sweater is. Er ligt ook een briefje in. Ik pak het briefje en begin het te lezen.

'Hellow princess, merry Christmas! Hopelijk vind je het leuk. Zie je snel weer. Hou van je! Xxx jouw Nialler'

Aww hoe mega lief. Ik bekijk het en zie dat het een vest en sweater is van Niall. Ik krijg een mega glimlach op m'n gezicht. Dit is zo lief. Ik gooi de doos op de grond en ruik aan het vest, het ruikt naar Niall. Ik trek hem aan. Ik glimlach en verstop me in het vest. Ik herken hem ergens van. Nah, zal wel. Wacht, dit vest had hij aan toen ik tegen hem aanbotste in de supermarkt. Ik glimlach nog erger.

Pov Niall

"NIHALL WAKKER WORDEN" schreeuwt iemand in m'n oor, volgens mij Louis. "Louis" kreun ik. "Nu. Wakker. Worden" sist hij. "Ik ben al wakker domhoofd, als zou ik toch niet praten" zeg ik hees van het slapen en open m'n ogen langzaam. "Ja oke, maar hier" zegt hij en douwt een pakketje in m'n handen en loopt weer weg. Hou komt hij überhaupt in m'n huis? O laat maar, ze kwamen gisteren hier slapen.

Ik ga rechtop zitten en rek me uit. Ik heb toch niks bestelt? Boeie, ik maak hem open en zie gelijk een briefje waar snowflake opstaat. Ik glimlach en pak hem. Ik vouw hem open en begin te lezen.

'Hey snowflake, vrolijk kerstfeest. Ik vind het mega jammer dat ik er niet kan zijn. Ik heb alles geprobeerd bij m'n moeder, maar ze wilde het niet.

Ik mis je ontzettend erg. Ik ben er sneller dan je denkt! Ik hoop dat je dit leuk vindt. Ik hou van je!

Xxx Cammie'

Ik glimlach en kijk wat er in het pakketje zit. Eerst haal ik er 3 blaadjes uit, op nummer 1 staat: I. Nummer 2: LOVE. Nummer 3: YOU. Ik glimlach nog meer. Ik pak een vest en shirt uit het pakketje. Ik bekijk het, super gaaf. Een zwart vest en een groen shirt waar Ireland en O2 opstaan. SOOO SWEET.

Ik lees de brief nog een keer. Wat bedoelt ze met 'Ik ben er sneller dan je denkt'? Het duurt nog 2 weken. En dat is ontzettend LAAAAAAANG. Te lang, ik kan gewoon niet zonder haar. Ik mis haar ontzettend erg. Haar lieve glimlach, haar lichte accent, haar mooie blauwe ogen, haar stem, haar knuffels, haar hand die ik meestal altijd vast heb, haar lach. Bij die gedachte rolt er een traan over m'n wang. Ik mis haar gewoon. Het liefst zou ik nu naar haar toe gaan, maar dat mag weer eens niet van mensen. Paul werd al helemaal boos omdat ik stiekem naar Nederland was gegaan voor Cam. Als ik dit nog een keer flik, dan mag ik niet meer alleen reizen, er moet dan altijd iemand bij me zijn. En niet een van de jongens, maar iemand die op me let. Ik zucht en veeg m'n tranen weg.

Ik pak m'n laptop en ga naar Skype. Ik hoop dat ze wakker is. Het is een uur later dan hier, maar alsnog. Ze kan echt makkelijk slapen tot 1 uur en het is nu daar 12 uur. Ik druk op het bel icoontje en wacht.

"Snowflake" gilt Cam als ze in beeld komt. "Babee" zeg ik hyper. Ze heeft mijn vest aan. Ik glimlach super erg, volgens mij ziet het er echt stom uit. "Dit vest had je aan toen ik tegen je aanbotste" gilt ze hyper. Ik knik zacht. "Aw je bloost" zegt ze zacht. Ik kijk naar m'n vingers. "Niall" zegt ze. Ik kijk voorzichtig op. "Dank je, het is echt super" zegt ze. Ik glimlach verlegen. "Fijn dat je het super vindt en jij ook dank je" zeg ik. Ze glimlacht trots. "Maar wat bedoelde je met ik ben er sneller dan je denkt?" Vraag ik. Ze kijkt snel weg. "Uh, nou kijk, als we nou elke dag heeeeel lang Skypen vliegt de tijd zo voorbij" zegt ze. Ergens geloof ik haar niet. "Oke" zeg ik maar. "Want, tenminste ik, als we Skypen gaat de tijd snel voorbij en dan voor je het weet ben ik er weer" zegt ze opgewekt. Oke, ik geloof haar nu wel. Ik knik. "Ik mis je" zeg ik en kijk haar aan via de camera. "Ik jou ook, ik zou nu echt m'n spullen willen pakken, maar er is er een die mijn niet wilt laten gaan. Ik noem geen namen" zucht ze. Ik grinnik. "Same here" zucht ik.

Na 3 uur geskypet te hebben stoppen we ermee. Cam moet naar de vriend van haar moeder waar ze totaal geen zin in heeft want ze mag haar telefoon op laptop niet meenemen.

Ik stap uit bed en trek het shirt en vest aan. Ik doe er nog een spijkerbroek (geen skinny, in het boek is het nog 2012!) onder en loop naar beneden.

"Hoe lang kan jij wel niet in bed blijven liggen" gilt Louis. "Nou ik heb geskypet met Cam" zeg ik en loop door naar de keuken. Ik pak een paar broodjes en eet ze op. Ondertussen loop ik naar de woonkamer. "Hoe gaat het met haar?" Vraagt Eleanor, ze is gisteren blijven slapen. Ik haal m'n schouders op. "Ze mist mij en haar moeder doet irritant" mompel ik en kijk naar beneden. "Ow, en wat vond ze van je vest?" Vraagt Liam, die kwam soort van op het idee om iets te sturen. "Super leuk, ze wist gelijk dat het vest was van de supermarkt" zeg ik blij. "Heb je een nieuw vest?" Vraagt Harry die binnen komt lopen. Ik knik. "Van Cam" zeg ik zacht. "Aww" zegt Louis kinderachtig. Ik grinnik en eet m'n broodje op.

De rest van de dag heb ik niet zo veel gedaan. Een beetje opgeruimd, geskypet met Greg, tv gekeken, met de jongens FIFA gespeeld, net even met Cam gebeld. Ze vond het bij 'dat mens'- haar woord, verschrikkelijk. Ze moest de hele tijd aanzien hoe haar moeder en dat mens klef deden. Ik zat er niet bij, maar zoals ze het vertelde klonk het echt zo verschrikkelijk.

Ik lig in bed. Ik check nog ff een paar dingen. Iedereen op twitter wenste me een fijne kerst, ze denken dat ik een relatie heb met een Hollands meisje. Het is waar, maar ze weten niet dat het Cam is. Ik weet niet of ze dat nu al wilt. En ik wil het nog niet om haar te beschermen voor de haat. Ik weet niet hoe ze daar mee omgaat.

Ik pak pak een kussen die naast me ligt en sla m'n armen eromheen. Zo lijkt het toch of ik bij Cam ben. Ik heb haar geurtje meegenomen, nou zij heeft het er stiekem in m'n koffer gestopt, en op m'n kussen gespoten. Nu ruikt het naar haar. Ik adem diep in en sluit m'n ogen. Ik val langzaam inslaap.