Change My Life~Niall Horan

21

Pov Camille

Ik sta op het punt om te vertrekken naar het vliegveld. Ik heb de laatste paar dagen echt niks gedaan en m'n moeder was weer eens boos op me. Ze is verandert nadat ze dat mens heeft ontmoet. Ze luistert niet eens meer naar mij. Terwijl dat ze ooit tegen mij zei: wat er ook gebeurt, ik luister altijd naar jou. Ja ik zie het vooral mama.

"Camille Isa Jansen, wat ga jij doen?" Vraagt m'n moeder, als ze duidelijk niet met mij eens is gebruikt z'n m'n hele naam. "Naar Londen" zeg ik. "Waarom?" Vraagt ze boos. "Omdat ik naar Niall ga en we hebben het al zo vaak over gehad en jij zei dat het goed is" zeg ik simpel. Ze zucht en zet haar arm in haar zij. "Voor de honderdste keer, je gaat niet naar Londen". Reden: m'n vader woont daar. "Mam, Liam heeft al een vliegtuig voor me gereld. Als ik niet kom gaat het veel geld kosten" zucht ik. "Ga dan" zegt ze boos. "Dank je" mompel ik. "Maar als ze wel op school komt. Ja, je moet dan nog 2 dagen naar school. Je gaat gewoon, als je niet wilt dan krijg je zware problemen" zegt ze streng. Ik knik braaf en loop m'n huis uit.

Ik ga met de trein naar Schiphol en loop naar de balie toe.

"Uh hoi, een vriend heeft iets voor me geregeld en ik weet niet hoe dat werkt" zeg ik tegen een man. "Hallo, oke vertel" zegt hij. "Hij heeft een privévliegtuig hier naartoe gestuurd voor mij en hoe moet ik nu verder?" Vraag ik. "Heb je een ticket, bewijs, code?" Vraagt hij. Ik knik en laat m'n telefoon zien. "Een moment alsjeblieft" zegt hij en belt iemand. Ik knik en wacht.

Ik ben zo zenuwachtig. Ik weet niet hoe Niall gaat reageren. Ja ik weet hoe blij hij gaat zijn, maar ik lieg gewoon keihard tegen hem. Hij vraagt elke keer of ik kom. Ik zeg dan van nee, maar ik kom gewoon. Ik moet er echt moeite voor doen. Het liefst zou ik hem nu willen bellen en zeggen dat ik eraan kom, maar dan is het niet meer leuk.

"Mevrouw, u moet door de douane lopen en dan wacht er iemand op u" zegt de man. "Dank u wel" zeg ik en knik. "Geen probleem, fijne reis" zegt hij met een overduidelijke fake glimlach. Ik doe hetzelfde en loop weer weg. Ik moet m'n koffer gewoon bij me houden omdat de vlucht niet geregistreerd staat.

"Mevrouw Jansen" roept er iemand. Ik kijk rond en zie een overduidelijke gay gast staan en zwaait overdreven naar mij. Ik glimlach super erg, die gasten zijn zo geweldig. Ik loop naar hem toe. "Hoi" zeg ik. "Mag ik uw koffer?" Vraagt hij. Ik kijk hem raar aan. "Voor het vliegtuig dûh. Ik breng hem naar het vliegtuig en u mag gelijk mee" zegt hij dramatisch. OMG hij is zo geweldig. "Ja tuurlijk" zeg ik en geef mezelf een facepalm. Hij lacht en we lopen naar het vliegtuig.

-1 uur later-

Ik ben in Londen. Yeaaaas. Ik ben nu op Gatwick, vliegveld in Londen. Ik moet nu nog een half uur in de trein zitten tot Victoria station, dan de metro pakken en dan ben ik er. Ik zweer, dat is echt saai. Je kan wel naar buiten kijken, maar dit heb ik al zo vaak gezien dat het saai wordt. Er zit een jongen tegenover mij en die kijkt me de hele tijd aan. Super eng.

Na een uur sta ik eindelijk voor Niall's huis. Die metro's waren echt niet normaal vol. Ik stond gewoon tegen die jongen aan en hij vond het niet erg. Ik vond het echt verschrikkelijk. Ik bewoog me echt niet. Hij had z'n hand op m'n onderrug liggen. Ik sloeg hem weg en ging ergens anders staan.

Ik druk op de bal en wacht. Ik ben zo zenuwachtig, maar ook mega blij. Ik zie hem eindelijk weer. Na een tijdje gaat de deur nog niet open. Ik druk nu 2x achter elkaar op de bel. "I'm on my way" hoor ik hem zeggen. Ik grinnik. Ik hoor dat hij de deur van het slot wordt gehaald.

De deur gaat open zie Niall staan in een trainingsbroek, trui wat hij net aan heeft en z'n haar staat op slaapstand. Z'n ogen worden groot. "W-wa" stottert hij en er rolt een traan over z'n wang. Ik krijg ook tranen in m'n ogen. Hij kijk me aan en trekt me in een knuffel. Ik hoor hem snikken. Bij mij rolt er ook een traan over m'n wang. Ik knuffel hem stevig en leg m'n hoofd op z'n schouder. Ik wrijf zachtjes over z'n rug heen, hij huilt eigenlijk nog best wel erg. Niall loopt voorzichtig naar achteren en trekt mij mee. We staan nu binnen en Niall doet de deur dicht.