Chapter 2

42 6 5
                                    

Kevin POV







Gusto ko matawa sa reaction niya. Tumatawa lang ako ng tumatawa at siya naman galit na galit habang pinag-hahampas ako. Haha!







"Si mama lang 'yun 'no!" Sagot ko tsaka tumawa






"Ahh!!! Sana sinabi mo na lang ng maaga para 'di mo na ko pinaasa sa mga sagot mo! Bwisit!" Hugot niya. Haha.






"Babe, hugotera ka 'no? Bakit? Break na ba tayo? Sige, break na tayo."






Pagkasabi na pagkasabi ko nun, tumalikod ako saka nag-lakad palayo. Bigla ko na lang naramdaman na may yumakap sakin. Napatigil ako. Ngumiti ako. Humarap na ako sa yumayakap sakin tsaka ko siya nahalikan.







"I love you babe." Sabi niya saka siya humagulgol







"Sshh. Tahan na baby ko." Comfort ko sa kanya






"Babe, don't leave. I'm jealous lang naman eh. Kaya 'wag na 'wag mo kong tatawanan!" Sabi niya










"Babe, yung kagabi.." sabi ko






"It was an accident babe."






"Babe, mag-bebell na. Tara hatid na kita sa room mo. Pinalipat na kita." Sabi ko






Ningitian niya ko. Kinuha ko yung bag niya saka ko siya hinatid sa room niya.







Nandito na ko sa room ko. Nakikipag-kwentuhan ako sa mga kumpare ko. Pero 'di ko naman lagi kasama 'tong mga 'to.







"Bro, inom tayo mamaya." Yaya ni Carl






"'Di ako pwede eh." Tanggi ko






"Tch. Lagi naman eh bro! Haha!" Sabi ni Matt






"Bro!" Tawag ni Joe






"Joe, why are you late? Haha!" Pang-aasar ni Lloyd






"Tch."






"Anong usapan?"






"Inom daw tayo mamaya. Sa bar!" Sagot ni Lloyd






"Ths means....CHICKS!!!" Sigaw ni Joe






"Haha!!!" Tawa nilang lahat






"Pansin ko lang, tahimik ni Kevin. Haha! Agree?!" Sabi ni Matt






"Agree!" Sagot nilang lahat






Umayos na ko dahil nandito na yung prof.







---







Lunch na.







*kring kring*







"Babe wait lang." Sabi ko






"Sige."



"Hello Pa."



"Anak. Diretso ka sa mansion natin."






"Why?"






"We need to talk."






"Okay pa. Bye."







"Bye."





________







"Sino 'yun?"










"Si papa."






"Malungkot ka?"






"Ha? 'Di 'no! Kain na tayo."







---








Sa Mansion...








"Pa!"






"Anak! Nice meeting you!" Tawag ni papa saka niya ko shinake hands






"Anong pag-uusapan?"






"Huwag kang mag-madali."






"Tch."






"You'll be free."






Hindi ko maintindihan si papa. Free?







"What?"






"Pag-hihiwalayin ko na kayo ni Angel. Kinausap ko na din yung magulang niya at umagree naman. So...happy?"






"DAMN YOU PA! ANONG HAPPY??!! DAMN!!! MAHAL KO SI ANGEL!!! WALANG MAKAKAGAWA NG PAGHIHIWALAY SAMIN! DAMN!!" Bigla na lang tumulo luha ko. So sad. And angry.






Damn him! I love Angel! Gagawa ako ng paraan para hindi matuloy ang pag-hihiwalay namin.







"Son, accept it. Mas masasaktan siya 'pag nalaman niyang paghihiwalayan namin kayo. Kaya kung ako sa'yo. Hiwalayan mo na siya. Sa tamang panahon, pwede mo na siyang mahalin at aminin lahat ng ginawa mo. Na hiniwalayan mo siya dahil mahal mo siya, ayaw mong masaktan siya. Kaya anak, mahal kita. Hindi naman sa ayaw ko siya, napakabata niyo pa. I-enjoy niyo 'yan."






May point si papa. Pero hindi ko talaga matanggap.







"Fine pa. Pero pa, 'pag ba tapos na siya sa college pwede na?"









A/N: Mapa-oo kaya ni Kevin ang tatay niya? Abangan sa next chapter. Vote for it. Hiwalay na kaya sila?

11:59Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon