Secret Identity

Κεφάλαιο 7

Από limited_freedom: 

Someone once told me they had a happy life. I called bullshit. I mean, sure, everyone can have their happy moments, but come on. At some point, we all need to face reality. Life is anything but happy.

   Η Ρούμπι σούφρωσε την μύτη της με αηδία καθώς καθάριζε τον ξεραμένο εμετό από το χαλί του σαλονιού.

«Σε παρακαλώ θύμισε μου να μην ξαναεπιτρέψω στον Άλεξ να κάνει πάρτι εδώ μέσα.» είπε με παράπονο στον Τέντυ, ο οποίος είχε καταφτάσει πριν από ένα εικοσάλεπτο και την βοηθούσε στο σαλόνι. Εκείνος χασκογέλασε και συνέχισε να πετάει τα κλασσικά κόκκινα, πλαστικά ποτήρια που το προηγούμενο βράδυ περιείχαν αλκοόλ σε μια σακούλα του σούπερ μάρκετ που του είχε δώσει η Ρούμπι. Θα του είχε δώσει μια μεγάλη σακούλα σκουπιδιών αν είχε, αλλά ο Άλεξ ακόμα δεν είχε γυρίσει ακόμα με τα ψώνια. Του έπαιρνε υπερβολικά πολύ ώρα να γυρίσει και η Ρούμπι ένιωθε κατά το ήμισυ εκνευρισμένη και κατά το ήμισυ ανήσυχη.

«Τουλάχιστον δεν έσπασε τίποτα!» ακούστηκε η φωνή της Μάργκαρετ από την κουζίνα, την οποία καθάριζε εκείνη και η Ρέιτσελ.

«Πάλι καλά δεν λες; Το μέρος είναι που είναι χάλια, αν είχαν σπάσει και πράγματα, η Ρούμπι θα είχε φρίξει.» αντιγύρισε η Ρέιτσελ, «Περισσότερο.» συμπλήρωσε ύστερα από μια μικρή παύση. Η Ρούμπι γύρισε τα μάτια της με ένα αμυδρό χαμόγελο στο πρόσωπό της.

«Σκάστε!» τους φώναξε αλλά ήταν εμφανέστατο ότι δεν το εννοούσε.

   Είχε περάσει στο στάδιο του καθαρισμού του χαλιού από τον λεκέ του εμετού και με το ζόρι συγκρατούσε την γκρίνια της. Η Ρούμπι σιχαινόταν τις δουλειές του σπιτιού, αλλά δεν άντεχε την ακαταστασία. Άντε να βρεις άκρη.

«Ο Άλεξ που είναι; Με πήρε πριν από σαράντα πέντε λεπτά περίπου, δεν περίμενα να φτάσω πρώτος εδώ.» είπε ο Τέντυ.

«Δεν έχω ιδέα που είναι. Έπρεπε να έχει γυρίσει πολύ νωρι-» πριν προλάβει να τελειώσει την πρόταση της, την έκοψε το δυνατό και απότομο κλείσιμο της μπροστινής πόρτας. Η Ρούμπι πετάχτηκε όρθια και πήγε να πάρει τα απαραίτητα πράγματα από τον Άλεξ (δεν μπορούσε να είναι κάποιος άλλος, μόνο αυτός είχε κλειδιά για το διαμέρισμα εκτός από την ίδια).

   Μια κλεφτή μάτια του έριξε και παραξενεύτηκε. Ήταν γυρτός πάνω στην πόρτα, με τα μάτια του κλειστά, το κεφάλι του στραμμένο προς τα πάνω και το κουνούσε ελαφρά, λες και είχε γίνει μόλις κάτι που δεν το πίστευε και ήθελε να το αρνηθεί. Αποφάσισε να μην του δώσει τόση σημασία και απέδωσε την στάση του στο hungover. Μετά από το άβολο πρωινό τους, για κάποιο λόγο ένιωθε την ανάγκη να επιστρέψει στην καθημερινότητα τους, πειράζοντας ο ένας τον άλλον, χωρίς να παίρνουν τα πράγματα ιδιαίτερα σοβαρά. Δεν της άρεσε όταν τα πράγματα μεταξύ τους γίνονταν παράξενα, ένιωθε πάντα ότι κάτι πήγαινε λάθος, και αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα που ήθελε• η σχέση τους να πάει λάθος. Όποτε επέλεξε να αγνοήσει την προηγούμενη βραδιά και να δώσει λίγο χώρο στον Άλεξ.