Mr. MVP is my Fiancé

Chapter 15 ~ One more Chance, please ◆◆◆

Jovielle's POV

Finally, the company is okay now and the issue about the new branch in Singapore is already settled, may ipapadala na kami para maging tagapamahala dun at walang iba kundi.......

AKO!! Yes. Me. First I don't want too but nung nagsuggest na si Mommy na si Aubrey na lang ang ipadala doon, agad agad ako nagdisagree and I suggested myself na lang. I don't trust Aubrey, kahit pa sabihing kamag-anak sila at nagtratrabaho siya sa company, as my employee nga lang kaya ako ang magdedecide.

"Why can't you just trust me Jovielle?" here she is, walang galang sa boss niya.

"Jovielle?" tumayo ako. "I'm your boss and you're calling me what?" tinaas ko ang isa kong kilay.

"Sorry Ma'am." napayuko naman si Aubrey. Dapat lang 'Ma'am' nasa office kami, she call me anything she wants pag wala kami sa trabaho.

"Is it because of my Dad?" napatalikod naman ako sa tanong ni Aubrey. "You don't trust me because you're thinking na gagawin ko ang ginawa dati ni Dad?" naluluha na siya.

Oo Aubrey! Gusto ko isagaw sa mukha niya. Kasi ang Daddy ni Aubrey ang dahilan kung bakit namatay ang Daddy ko. My Dad trusted her Dad pero ano ginawa, ayun kumupit sa kompanya para ipangsugal. And nung nalaman yun ni Dad hindi niya kinaya hanggang sa inatake siya sa puso. Ewan ko ba bakit ang bait bait ni Mommy kila Aubrey eh.

"Now I get it, okay lang Ma'am, I understand. I'll take my leave now. Bye Ma'am." narinig ko namang sumara na ang pinto kaya napaupo ako.

Ipagkakatiwala ko na lang sa iba kesa sa pinsan ko. Ang harsh diba? Well, ganyan talaga pag may salamin na ang tao, at ang salamin ni Aubrey ay ang Dad niya kaya hindi ko pwede ibigay ang full trust ko at baka magaya ako sa Daddy ko. People changed when it comes to money, and we should always be reminded about that. Sinusunod ko lang ang utak ko ngayon sa mga desisyon ko, lagi kasing against ang puso ko, katulad ngayon my hearts told me "Try her, and I think she's not like her father." Oh shut up heart!

*Kring*

*Kring*

Incoming call from unknown.

Sino naman kaya itong tumatawag sa akin. Nagdadalawang isip pa ako bago sagutin. Pero kusang pinindot ng daliri ko ang answer button.

"Hello?" I said. But nobody answered.

"Hello. Who's this?" Again. Shit! Nanloloko lang ata sa akin, wala naman sumasagot.

"Hello!" I sighed "Hindi ka sasagot? Then , don't call me again. I have so many important things to do and you're wasting my time! Goodbye!" I was about to press the end call button when I heard his name from the next line.

"Sir Reyson pinapatawag kayo ng Papa niyo." a girl's voice, I think its his secretary. So it's HIM? My Maw? Hindi ko pa rin binababa.

"Rey-son?" I said in a question statement. Pero wala pa rin sumagot, oh sige! ikaw na mayaman sa load. Hindi rin ako umimik pero nakalagay lang sa tenga ko ang cellphone.

"I m-miss you." ramdam ko yung pagkamiss niya sa akin dahil sa voice niya but wait, yun agad ba dapat ang sabihin sa akin. Huwag Reyson baka bumigay ako.

"I---I''mm sorrry, may gaga-win pa ako. bye"

"Wait Maw!" He called me Maw ^^ But I don't answered him. Kinakabahan kasi ako.