(Y/N:Bu hikayede Mabel ve Dipper küstür.Ayrıca bu bir fanfiction olduğu için orjinaliyle farklılık gösterebilir.)
*Mabel'ın Gözünden*
Uyandım ve Dipper'a bakıp onu sallamaya başladım.Dipper ise bana sinirli sinirli bakarak:
-Tamam ya!Kalktım işte,dedi Dipper.Sonra aşağı indik ve Stan Amca gülerek bize baktı.Ben de:
-Ne oldu Stan Amca?Yoksa bize bir sürprizin mi var?
-Sizi bugün karavanımla bir yolculuğa çıkarıyorum,dedi Stan amca gülerek.Ben de sevinçten havalara uçtum.Ta ki Dipper:
-Dışarısı tehlikeli,biliyorsunuz değil mi,deyince hepimizin neşesi uçup gitti.Ben de sinirlenip:
-Tehlikeli olması umrumda filan değil!Biraz da eğlenmeliyiz,dedim ve Stan amca bana katıldı.Sonra hazırlandık ve ben Candy ve Grenda'yı aradım.Onlar da teklifimi kabul etti ve ben dışarı çıktım.Nefes aldım ve kendimi rahatlamış gibi hissettim.Sonra Candy ve Grenda geldi ve bana:
-Pijama partisi,deyip kıkırdadılar.Dipper ise bana ters ters baktı ve:
-Pijama partisi felan olmayacak,dedi bağırarak.Ben de sinirlendim ve:
-Bizim işlerimize ne zaman karışır oldun,dedim ve yüzüne tokatı indirdim.O da bana nefretle baktı ve fısıldayarak:
-Bunu ödeyeceksin,dedi.Sonra karavana bindik ve yolculuğumuz başladı.Ben odama eşyalarımı koydum ve yatağa yattım.Sonra Candy ve Grenda içeri geldi ve:
-Mabel,neden Dipper ve sen bu hale geldin,dedi sakince.Ben de sinirlendim ve:
-Sakın onun adını ağzına alma,dedim bağırarak.Sonra da dayanamadım ve ağlamaya başladım.Sonra Candy ve Grenda beni avutmaya çalıştı.Sonra yatağa yattım ve uyumaya başladım.Uyurken kendimi boş bir arazide buldum.Karşıma Bill Cipher geçti ve:
-Vay vay vay,bu bizim şapşal Mabel değil mi?Hoşgeldin.Peki ya sence boyutum nasıl?Güzel mi bari.Ama unutma,burayı ilk ve son kez görüyorsun.Çünkü sonun geldi,dedi ve bir kahkaha attı.Kahkahasıyla uyandım ve yataktan kalktım.Sonra karavandan çıkacakken Stanford beni tuttu ve:
-Sakın oraya ilerleme,dedi ciddi bir tavırla.Ben de tam bakacakken karşıma Bill Cipher çıktı ve:
-Sonunun geleceğini söylemiştim Mabel,dedi ve ortadan kayboldu.Sonra tüm canavarlar karavanı sardı ve Stanford'la ben günlüklere bakabiliyorduk sadece.Sonra bir yarık açıldı ve Stan amca ve Dipper Karavanın kalan son parçalarından tutunuyordu.Ben de elimi uzattım ve:
-Dipper,tutun,dedim.O da bana:
-Seni de tehlikeye atamam.Elveda Mabel,dedi ve tutunduğu yeri bıraktı.Ben ise sadece onun düşüşünü izleyebildim.Sonra ağlamaya başladım.Sonra Stan amca da gitti ve sadece Candy,Grenda,ben ve Stanford kurtulabilmiştik.Sonra karavandan ayrıldık ve günlüklerin üçünü de kullanarak Bill'i yenmiştik ama nafile.Bill bizim sonumuzu getirmişti...Yine...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gravity Falls-Portal ve Ötesi
FantastikAcı çektim hep.Hala da çekiyorum.Acaba acılarımı dindirebilecek miydim?Ondan sonrası karanlıktı... ©Bu bir Gravity Falls Fanfiction'ıdır.