Everything Has Changed

EVERYTHING HAS CHANGED-PITO

Everything Has Changed-Pito

Chapter 7:

Akala ko kung sino na naman yung tumawag sakin, magtataka na talaga ako. Yung paglingon ko nakita ko si Jendi, she's half running towards me. Yan tuloy hinihingal pagdating dito sa inuupuan namin.

"Hoy,Vane. Ikaw hah! Sino tong lalaking kausap mo?" she said in a whispered tone. With a creepy smile on her face. Hay naku! magpapaliwanag na naman ako nito sa kanya.
" Siya si Eros. You did not remember anything? Siya yung nakabanggaan ko, nung kasama kita papuntang Divisoria? While we are walking in the street? Siya kaya yun. Ako nga rin nakalimutan ko." sabi ko sa kanya.

"Ay, oo. Siya nga. Hi----" she stopped and look at me with a furrowing brows. " Ano nga ulit pangalan niya? Ethan? Eris? ano nga ulit?"

I answered her with a sly smile, natatawa tuloy ako sa kanya. "Eros,po." then, I looked to Eros, I almost forgot what we've been discussing earlier, ito kasing si Jendi eh. "Eros, nga pala! This is my bestfriend, Jendi and Jendi, si Eros." pakilala ko sa kanilang dalawa.

"Nice to meet you, Eros---Jendi" and they greeted each other chorusly.

Why is that they looked cute together? napapasmile tuloy ako ng wala sa oras.

" ah... wala pa si Yuki. Saan na kaya yun? sabi niya papunta na rin siya bakit wala pa siya dito? Magkasabay lang naman kayong nagtext sakin kanina na papunta na kayo dito." baka natraffic lang siguro.

To Yuki:

Yuk, saan kana? tagal mo ata?

From Vane

Message sent...

"Bakit daw wala pa si Yuki,Vane? natagalan ata yun?" biglang sabi ni Jendi. Napuna niya siguro na naghihintay rin ako kay Yuki.

"Ewan ko nga dun. Di nga nagrereply sa text ko. Baka napano na yun." Huwag naman sana.

Half an hour had already passed still no Yuki to be seen. I'm already worried on his whereabout. And as he promised Eros is still accompanying us. Buti nalang nagkakasundo sila ni Jendi. Mabo-bore lang siya sa akin pag ako kasama niya.

I am already home, still got no news about Yuki. The worried that I felt earlier tripled because of his whereabout. Can't he feel it that I am worried sick? I feel like I was betrayed. Lagot talaga yun sakin pagnagkita kami sa school. Eh, ako lang ata ang di masyadong naaliw kanina sa mall ng dahil sa kanya, buti pa si Jendi. And thanks to Eros dahil hindi niya talaga kami iniwan hanggang sa nagyaya na si Jendi'ng umuwi. Pagod na pagod ako akala mo kung ano ang ginawa namin dun eh naglaro lang naman dun sa arcade, ay sila lang pala kasi nga may iba akong iniisip.

Beep beep...

My phone ring, may natanggap akong mensahe.

One message from,Yuki.

Hi, Vane. Sorry kung di ako nakapunta kanina may emergency lang and I forgot to send you a message or kahit tumawag man lang ako sayo. May importante kasing pinuntahan. Sorry,Vane. Hope you will understand.

To Yuki:

Bakit? What happened,Yuk?

message sent...

After I send the message myphone rang again and this time Yuki is calling. I immediately answered his call.

"Hello,Yuki." greeted him with a cold tone, may tampo pa rin ako sa kanya.
"Vane, hi. I am sorry kanina. Hindi ko sadyang di makapunta may nangyari kasi, papunta na sana ako sa mall pero si Mama nadulas kaya ayun sinugod namin siya sa hospital. Nakalimutan ko tuloy na magsabi sayo nataranta na kasi kami eh." mahaba niyang paliwag.
"Ganun ba? kamusta na si auntie?"
"okey naman daw siya, medyo masakit lang daw balakang at likod niya. Andito pa nga kami sa hospital eh."
" oh, bakit di pa kayo umuuwi?"
"ayaw pa ni mama baka daw kasi sasakit likod niya."
"You want me to come? sandali, pupuntahan ko lang si mama. I will ask permission."
"No, okey lang kami dito, nakakaabala lang ako sayo."
"are you sure,Yuk?"
"Yes,Vane. Thanks for the concern."
After ten minutes of talking with him on phone he bid goodbye pag okey na daw mama niya bukas pupunta siya dito sa bahay, siya nalang daw papasyal at baka daw magtatampo ns talaga ako sa kanya. Nahiya tuloy ako sa inakto ko kanina sa kanya nagtampo ako ng wala sa oras. Pero, excited ako sa pagbisita ni Yuki dito sa amin.