Potterhead El Kitabı | Harry Potter

Düşünseli ~ 3. Petunia Teyze

Sevimli arkadaşlar, bugün Düşünseli'mizde Ölüm Yadigarları, sayfa 46'yı ziyaret edeceğiz.

'"Güle güle," dedi Harry.

Petunia Teyze durdu ve arkasına baktı. Bir an için Harry onun kendisine bir şey söylemek istediği yönünde tuhaf bir hisse kapıldı: teyzesi ona garip, ürkek bir ifadeyle bakıyor ve konuştu konuşacak gibi görünüyordu, ama sonra, başını sertçe öne çevirerek, kocasının ve oğlunun ardından hızla odadan çıktı.'

Ölüm Yadigarları'nı yeniden okurken Dursley'ler Yola Çıkıyor bölümünde Petunia Teyze'nin yaptığı her haraket dikkatimi çekti. Ama ilk;

Dursley'ler Harry'nin içindeki sihri ezmeye çalışıyorlardı. Lütfen, aptallığa değil de, acımasızlığa bakın.

Vernon Dursley garipliklere nefret eden ve monoton yaşamı seven biri. Harry'ye çöpmüş gibi davranması korkunç olsa da bence biraz normal.

Dudley bu ikisinin yanında bir mantıkla büyüdü, "Anne ve Baba hep haklıdır." Hepimiz bu mantıkla büyüdük. Zaten Dudley sonradan yanlışını anladı.

Petunia ise, kardeşini kıskanarak o öldükten sonra bile kin tutmuş ve yetim kalmış çocuğuna -o da Dumbledore'un tehtitleriyle çocuğu almış zaten- çöp gibi davrandı.

Ve bu kadar zaman ona 'hoş anılar' yaşattıktan sonra tek kelime etmeden çıkıp gitti.

Rowling Petunia'nın aslında o kısımda iyi şanslar dilemek üzere olduğunu söylemişti. Ama Petunia onu bile yapmadı.

İlk önce çok geri dönelim.

Petunia Lily'den nefret ediyordu. Niye? Kıskançlıktan. Tabii, sonra bu kıskançılığın yer değişerek kine dönüştüğüne eminim çünkü, kimse ölen birinin yerinde olmayı istemezdi.

Lütfen kendinizi Petunia gibi hissedin bir anlık. Kardeşiniz sizden çok daha farklı ve yetenekli, kısacası kıskanılacak biri. Burada Petunia'yı anlamak zor değil, nasıl olsa on iki falan yaşı var. Sonra kardeşiniz ölüyor ve onun yetim kalmış çocuğunun sizden başka kimsesi yok. Ve siz hala ona kin tutuyorsunuz.

Yuh yani, kardeşimin öldüğü düşüncesi nefesimi kesti, bu nasıl acımasızlık? Çocuğa sarılıp kırk gün kırk gece ağlarım.

Ben de kardeşimi kıskanıyorum, bu kız müthiş. Ama beyaz kıskançlığın farkı çok. Bir insan nasıl kardeşini kıskanır ki? Nasıl onun kötülüğünü ister? Nasıl o öldükten sonra sinirini seninle aynı kandan olan savunmasız, masum, yetim çocuğun üzerine döker?

Büyünü küçük çocuğun içinde onu eze eze söküp atmak.

En nefret ettiğiniz karakter sorulunca çoğu kişi Umbridge, Bellatrix falan der ama bence iki kez düşünün.