Gedichten

Exodus

Veel zand en geen strand
In problemen verzand
Op zoek naar het paradijs
Het is een vloek, je bent lang op reis

Je begon toen je acht was
En je vader een klacht had
Hij werkte elke nacht en dag
Tot hij amper zijn zoontje zag

Er kwam toen een prins
Een verwende verrader
Onderkende niet het probleem
Tenslotte volgde je vader

De zee spleet mooi open
Je vader moest harder lopen
Want het leger kwam achter je aan
Geen tijd om nog stil te staan

Van je huis weggegaan
Altijd verder gaan
Je voelde je niet rot
Gewend aan een erger lot

Je was toen pas acht
En je vader was veertig
Veertig jaren verjaarden
Mannen nu bejaarden

Kinderen volwassen
Want God bleef op je passen
Met moeite overleven
Tot de jongsten overbleven

Je vader nu dood
Maar je vreugde is groot
Want daar is het paradijs
En het einde van je levensreis