Gedichten

De Kluizenaar

Mijn lichaam is wel zwak en
Ongemakken zijn aan mij bekend
Maar mij hoor je niet klagen
Ik ben het gewend en bovendien
Verwend met mijn gedachten
Die dan ook de tijd verwachten
Kwijt te kunnen wat ze dachten
Ik vermijd ze, denk al vlug
Ik moet naar de wereld terug

Het leven daar gaat traag en snel
Want praten red ik niet en denken wel
Al had ik de tijd gehad
Om te verwoorden wat ik vind
Nu ben ik verstoord
Heeft het dus geen zin

Maar als ik dan even wacht
Hoor ik de stilte zachtjes
Delen in de lachjes die ik geef
En alle mensen om me heen
Zijn plots de reden dat ik leeg bleef
Voortaan raak ik mijn rust niet kwijt
En neem de zekerheid
Van voldoende tijd
En weinig mensen om me heen
Dan hoef ik niet meteen al alles
En hoeft niet alles al meteen