HE'S A ZOMBATAR!

Chapter 3: He denied Me

Nayumi11: Chapter Poster belongs to Patrick Ivan Rodriguez.

Chapter 3

THEY KISSED!!!

IN FRONT OF ME!!

OUCH!!

=_____=

T^T

"Be-uh...I...Ivan..." nanginginig kong sabi. Nangingilid na pala ang luha ko. Alam kong mahina lang yung pagkakasabi ko sa pangalan niya pero narinig niya parin dahil tumingin siya saken at napatigil sila sa kalandiang ginagawa nila.

Shocked was written all over his face. Pagtataka naman yung masasalamin dun sa magandang mukha nung babaeng kasama niya.

Pareho lang silang nakatingin saken.

"Ivan..." ulit ko sa pangalan niya.

"Babe, d'you know her?" tanong nung babae kay Ivan.

"Ahm...No, I don't know her. Let's go Casey." Iniwas niya ang tingin saken.

(O.O)

WHAAATTTT? DID HE JUST DENY ME?????

"Ivan, nagbibiro ka ba? Si Lasty 'to. Ex-girlfriend mo...last week lang tayo nagbreak, remember?!" lalo akong naiiyak. Tama ba naman yun? Di niya daw ako kilala?! Eh halos 2years din tumagal yung relationship namin ah?! Nagka-amnesia ba siya?

"Babe? Is that true?" yung babae.

"Ofcourse not. Miss, sorry pero baka nagkakamali ka lang. At tsaka pano kita magiging girlfriend eh ni hindi nga kita type? Hindi ako pumapatol sa mga panget. Let's go, babe. I'm ravenous." Saka niya inakbayan ang babaeng kasama niya at nilampasan ako.

I WAS SHOCKED.

REALLY SHOCKED!

"Si Ivan ba talaga yun?" nakagat ko ang labi ko sa sobrang saket na nararamdaman ko. Parang may nilunok ako na bumara sa lalamunan ko tapos parang may gripo sa dibdib ko. Pilit kong ina-absorb yung mga sinabi niya kanina pero di ko magawa eh. Para akong naestatwa sa kinatatayuan ko. Hindi ako makagalaw. Gusto kong tumakbo pero di ko maigalaw yung mga paa ko. Gusto kong sumigaw pero walang boses na lumalabas sa bibig ko. Gusto kong magwala pero di ko magawa! Ano ba'to?!

MY WORLD JUST CRUMBLED DOWN INTO TINY PIECES BEFORE MY VERY EYES. HUHUHU.

-_____-

=________=

T^T

After for what seems like forever, I tried very hard to move my feet. I tried to walk. Fortunately, nagawa ko nang igalaw yung mga paa ko at sukat nun ay mabilis akong tumakbo na para bang hinahabol ng sampung demonyo. Gusto ko lang tumakbo nang tumakbo hanggang sa mapagod ako...hanggang sa mawala 'tong saket na nararamdaman ko...hanggang sa makalimutan ko yung lahat ng mga sinabi niya...hanggang sa...

"AHHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!"

Itinakip ko ang kaliwang braso ko sa ulo ko nang makitang may humaharurot na sasakyan ang babangga saken. Everything flashed before my very eyes.

"Lasty, I'm not the man for you. You're too good for me."

"But you're all I want, bebeko. You're everything I need."

"Sorry but I have to do this. In time, maiintindihan mo rin."

"No, huwag mong gawin saken 'to. I love you, Ivan!"

"I love you too...so much that it hurts. But I know that this is for the best."

"But you are the best for me. You are the only one for me."

"Lasty, I'll be working on being the best man for you. I'll come back to you as soon as that happened."

"When??"

"I don't know, Lasty. I can't tell. I need to go now. Take care of yourself."

"Nooooooooooo! Huwag mo'kong iwan, Ivan.....! Ivan!!!!!!"

Mamamatay na ba ako? Eto na ba yung sinasabi nilang near-death chu-chu?

"You're his ex-girlfriend, right? Hmm. Pasok din pala sa taste niya yung exotic, I can't quite believe that."

"I'm not wondering kung bakit ka idinispatsa ng boyfriend mo. Ano nga ba naman ang panama mo kay Casey? Wala. Dahil kung ako yung boyfriend mo, magpapakamatay nalang ako."

"I love you My Cassandra Montez!!~~~"

"No, I don't know her."

"....pano kita magiging girlfriend eh ni hindi nga kita type? Hindi ako pumapatol sa mga panget..."

"Hindi ako pumapatol sa panget..."

"Sa panget..."

"Sa panget..."

Waaahhh!! Ayoko naaaaaaaahhhhh~~~~~~!

d(O_O)b

(+_-)

(-.-)

At inihanda ko na yung sarili ko sa kamatayan. Narinig ko ang malakas na busina ng sasakyan.

Nang biglang...

"GODDAMN IT!! ARE YOU TRYING TO GET YOURSELF KILLED??!!"