ABRAKADABRA (Aşk Terbiyecisi 1)

Oldu,ben kaçar...

Sabahın köründe hep bu alarmla uyanmak zorunda mıyım ? Yine klasik bir pazartesi sabahı hiç acele etmeden evden çıktım.Seleni evin önünde görünce sarılıp Edayıda alıp okulun yolunu tuttuk.Eda bize Eray adında birinden bahsetti.Onu seviyormuş bunu bize o kadar heyecanla anlattı ki sanki 7.sınıf değil 70 yaşındaki şair gibiydi.Okula gidene kadar Eraydan bahsetti ama bir sorun vardı dün bize Emre adında biriyle çıktığını anlatmıştı.Hepimiz ilk başta şaşırdık ama Eda ikisini bir arada idare etmeyi düşünüyordu.Sonra okula geldik konu kapandı ama benim aklımda hala Edanın anlattıkları vardı.Ders bittikten sonra Edanın büyük bi sevinçle seni Emreyle tanıştırıcam demesi bende büyük bi suçluluk duygusu yarattı.İstemeden de olsa kabul etmek zorunda kaldım.Yan sınıfa doğru Selenle birlikte ilerledik,Edanın yanında kumral bi çocuk vardı gülümseyerek elini uzattı.
"Merhaba ben Emre sende İlayda olmalısın. " Ne diyeceğimi bilmeden aval aval suratına baktım.Elini sıktıktan sonra sınıfa geçtim Eda hemen arkamda  gelip onun hakkında neler düşündüğümü sordu,'yani sıradan' dedim.Bu yorumuma Eda biraz bozulmuş gibiydi yaptıklarının yanlış olduğunun farkına varmasını istiyordum.
Aman bu yaşta ciddi ilişkiler bizim neyimize! dedi ve bozulmuş bi şekilde yerine geçti.O günü bu olayı düşünerek geçirdim Edanında bu kadar rahat ve alaycı olması beni çok şaşırtmıştı.Daha sonra Selen bizi evine çağırdı,onlarda otururken birdenbire Eda Emreden ayrılacağını söyledi.Ben şok olmuş bi şekilde Edaya baktım hani ikisini bir arada idare etmeyi düşünüyordun nolduda birdem fikrin değişti dedim.
Eda hunharca gülerek birazda Erayla takılacağım dedi.Edanın hızla değişen fikirleri beni düşündürüyordu.Bi süre oturduktan sonra eve geçtim.Ertesi gün Eda,Selen ve ben okula giderken Emreyle karşılaştık daha sonra Emre beni yanına çağırıp Edanın kendisinden neden ayrıldığını öğrenmemi istedi.Ben Edanın gerçekten ayrılacağına inanmıyordum o an Emreye gerçekten ayrıldınız mı dememek için kendimi zor tuttum.Kekeleyerek peki ben Edayla konuşurum diyip okula girdim.Eda tabi büyük bi merakla yanıma gelip ne konuştunuz benimle ilgili bişey mi dedi ve ardı arkası kesilmeyen sorularla beni bunaltmaya başladı.Bende Emrenin dediklerini anlattım Eda hiç düşünmeden barışmak istemediğini söyledi bende çocuğu üzmemesi için onu ikna etmeye çalıştım ama Eda her zaman ki gibi cümleleri ağzıma tıkayıp umursamaz bir tavırla yerine geçti. Halbuki ben olsam öyle mi yaparım ah ah bu aşkın değeri hiç bilinmiyor. İbrahim bana seni seviyorum dese böyle mi yapardım kelepçe takar gezerdim valla. Ha bu arada İbrahim kim diyeceksiniz o benim aşkım tam bir hayal ürünü gibi Allah'ın boş an üretimi diye düşünürken tam çıkış zili çaldı. Eve doğru giderken Eda Emre'yi kandırmak istemediğini anlattı ,bizim okulun tam yanında başka bir okul vardı bizimkilerin orda arkadaşları varmış çıkışta bizi de bekleyin falan filan demişler. Bizde bekledik tabii. Tesadüfe bak!
"Emre senin ne işin var burda?"
"Kemal'i bekliyorum sizin ne işiniz var?"
"Yaa,bizde Gamze'yi bekliyoruz"
"Eda bişe söyledi mi şu barışma konusuyla ilgili?"
"Yok ya konuşmak istemiyor"
Yalan! Halbuki istemiyorum dedi ama ben Nasıl söylerim bunu hiç tanımadığım bi çocuğa o yüzden boşverdim banane ki hem. Eda beklenmedik bir şekilde yanımıza yaklaştı ve
"Ooo Emre bey siz de mi burdaydınız"
Biz ışık görmüş tavşan gibi şok olduk daha dün ayrıldığın sevgiline ne bu rahatlık kızım kafayı mı yedin sen.
Emre cevap vermeden baktı bir süre yüzüne
"Ayrıldık sanıyordum"
" konuşacaklarımız daha bitmedi"
"Anlat dinliyorum"
"Biraz şöyle gel özel konuşalım"
Bunlar tam konuşmak için gittiler ya ee tabi okul da Eray'ın okuduğu okul Eray çıktı kapıdan gördü bunaları hiç beklemeden bastı gitti bana sorarsanız 12 yaşındaki çocuğa göre fazla atarlıydı. Eda yanıma geldi koşarak
"Sen Emre'yi oyala ben Eray'a durumu açıklayıp geliyorum"
"Ta-tamam"
Emre'nin yanına gittim hemen
"Eee sizin bu Beşiktaş'ın hali ne olacak ya"
"Eda nereye gitti öyle"
"Bence de ya oyuncular çok yaralanıyor. Nazar var diyorlar"
Etrafa bakınarak Emre şaşkın bi şekilde
"Ne! Ahahahaha nazar mı nazarla futbolu bağdaştıran tek insansın bu tatlı saçmalamaların çok şirin ama kanka herkes benim gibi düşünmez dalga geçer benden söylemesi"
Hakikaten ya ne alakaydı ikisi,güldüm.
"Bilmem bi anda öyle saçmaladım ya"
"Belli oluyor o zaten de, nerde bu Eda?"
"Gelir ya çok şey yapm.."
"Hah geliyo neyse ben bi gideyim yanına bakalım nereye gitmiş hadi görüşürüz"
Dedi Ve Eda'nın yanına doğru yürüdü.
Çok ilginçtir ki eve varana kadar eda ve emre özel bir şeyler konuştular. Ayrıldıklarını sanıyordum doğrusu. Ama keyifleri bayağı yerindeydi,selen de en az benim kadar şaşırmış görünüyordu. Evlerimizin önüne vardığımızda eda bize
"Barıştık!" Dedi
"Ne! " dedik Selen ile aynı anda.
Nasıl karar verdikelerini Eray'ın neler söylediğini anlattı bize,bizde bu anlattıkları üzerine şaşkınca
"Ne!" Diyebildik sadece.
Multimedya: Emre