Dudaklarından ayrılıp "Özür dilerim" diye fısıldadım...Dudaklarım tekrar dudaklarıyla kapanırken susmak zorunda kalmıştım..Arkadan gelen kıkırtı sinirimi bozmuştu sanki...Akın kıs kıs gülüyordu...Fatih'ten hemen ayrıldım...Bunu yapmış mıydım gerçekten? Başkalarının gözü önünde Fatihi öpen benmiydim? Bu inanılmazdı..Hala bunu nasıl yaptım diye kendime hayret ederken Akının sinir bozucu sesini duydum
Akın:gidin işinizi evinizde halledin..Aile var burda
Miray:Akın! Sus!
Fatih:utandırmasana lan karımı
Akın:kuzen lan sana hiç yakışmadı yalnız" kıs kıs :D
Miray:hala gülüyor ya! Neyse gidelim artık burda kaldıkça sinirlerim zıplıyor...Şu lanet evden gitmek istiyorum biran önce
Bişey söylemeden bize bakan İpek'e zafer kazanmışcasına güldüm..Dilini yutmuştu gerizekalı! Sinirli bakışları kimin umrunda ki? Üzerine doğru yürürken tekrar Fatih'in engeline takıldım..Bir izin vermedi saçını başını yolayım, arkadaş!!! Fatih beni çekiştirerek evden çıkardı..Kapıya çıktığımızda kolumu bıraktı...Aslında sert biçimde tutmamıştı ama yine de İpeki dövmeme izin vermediği için kızgındım!
Miray:niye izin vermedin! Bıraksaydın ben haddini bildirseydim
Fatih:aşkım! Hadi yaptın diyelim ne değişecekti...Hadi bitanem sinirlerine yenik düşme, gel biran önce gidelim
Miray:peki..ama önce gidip meleğimizi alalım..Çok özledim Bebeğimi
Fatih:gidelim..
Miray:Akın sende gel bizle?
Akın:yok siz ikiniz gidin..başbaşa..
Ben direk Fatih'in evine geçip sizi bekleyeceğimFatih:peki kuzen..Anahtar?
Akın:var bende..Hadi gidin
Fatihle birlikte bahçeden çıkıp arabaya geçtik..Emniyet kemerimi takıp şoför koltuğunda oturan kocama baktım..Suçluluk duygusu hissediyordum...Ona inanmadığım için..Onu terkettiğim için...Doğumda yanımda olmasına izin vermediğim için...Herşey için..Gözümden akan bikaç damla yaşı elimin tersiyle sildim..Beni farkedince henüz çalıştırmadığı arabanın içinde bana Doğru dönüp ıslak yanaklarıma öpücük bıraktı..Kulağıma fısıldayışı beni benden almıştı.. "ağlama lütfen.."
Başımla onaylayıp ağlamayı kestim...Arabayı çalıştırdı..
Sonunda gelmiştik..Kızımızı Eslem'lerden alıp tekrar arabaya geçtik..Minik prensesimiz tatlılığını bize bahşederken gülümsedik..Fatih kızımızın eline ufak bir öpücük kondurdu.Minnak prenses kucağımda elini yumruk yapmış göğsümün üzerine koymuştu..Fatih:acıktı mı?
Miray:galiba..hem yemek saati yaklaşıyor..acıktı prenses
Fatih:o zaman biran önce eve gidelim..yemeğini yesin güzellik
Miray:eve kadar beklemez ki..Çok ağlar..Kıyamam ben ona...
Fatih:burda mı emzireceksin?
Miray:evet...arka koltuğa geçeyim sonra sende Kızımızı bana ver
Fatih:sen arka koltuğa geçene kadar ben mi tutacağım kucağımda?
Miray:evet noldu ki?
Fatih:ama çok küçük..Ya düşürürsem? Miniğime zarar gelsin istemem
Miray:bitanem...sen onun babasısın..ona zarar vermezsin.Senin kollarının arası onun için daha güvenli...Hem bak nasıl gülümsüyor sana
Fatih:evet.cok tatlı...Gel bakalım kızım babaya...Anne arka koltuğa geçsin...
Kucağımdaki prensesi Fatih'in kucağına verdim..Küçük başını Fatih'in boyun girintisine yaslamıştı. Kapıyı açıp arka tarafa geçtim. Zaten arabanın içi görünmüyordu..Tehlikesizlik için böyle yaptırmıştık..Arka koltuğa oturup kızımı kucağıma aldım..Fatih kendi yerine geçip otururken bende gömleğimin bikaç düğmesini açtım..Güzelliğim çok acıkmış olmalı ki hemen emmeye başladı..Başımı koltuğa yaslayıp gözlerimi kapattım..Kızım yedirirken bugünün yoğunluğunu üzerimden atmak için gözlerimi kapatmıştım...Boynumda hissettiğim sıcak nefesle gözlerimi açmam saniyeleri bulmuştu..Bu Fatih'ti..'Az önce kendi yerinde değil miydi o?' Ona doğru döndüğümde açıkta kalan göğüs kısmımı Bebeğimin beyaz örtüsüyle kapattım...Yani öylesine..
Miray:sen ön koltukta değil miydin ya
Fatih:sizin tatlılığınıza dayanamadım yanınıza geldim..
Miray:gözlerini kapat...
Fatih:niye?
Miray:kızım doydugu için artık yemiyor! Ve benimde üzerimi düzeltmem gerek
Fatih:benden mi utanıyorsun???
Miray:Hayır ne alakası var?
Fatih:tamam tamam utanmadın..O yüzden kıpkırmızı yanakların..Neyse kapatıyorum..
Fatih gözlerini kapatır kapatmaz üzerimi düzelttim...Kızımın örtüsünü tekrar çantasına koyup Bebeğimi kucakladım... "hadi ama" diyen Fatih'e çaktırmadan güldüm..Biraz böyle kalsa iyi olurdu..Gözleri kapalı bir şekilde!
"Açıyorum" diyip gözlerini açınca kahkaha attım..Fatih:aşk olsun Miray
Miray:olsun tabi!!!
Tekrar Dudaklarıma yapışırken bu sefer ayrıldım ondan..Kucağımda kızımız olduğunu hatırlattım...Gülüp ön koltuğa şoför yerine geçip arabayı çalıştırdı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zoraki evlilik(devam)
Novela JuvenilMutlu olmak için sadece gülümse (•~•) Aşk sadece 3 harfli kelimedir. Önemli olan sevgidir... (Miray Ar'ın hiç değişmeyen fitratı)