#Sorry or not?

κεφαλαιο 4

Καπως ετσι περασαν τρεις μερες με εμενα να πηγαίνω στα μαθηματα, οπου μπορω να πω πως τα πηγαινα πολυ καλα, να κανω παρεα με τον Παυλο.Οοοο ναι καλα ακούσατε με τον Παυλο και να περναω πολυ χρονο στο γυμναστηριο με την ομαδα χορου.Κανω με καποια κοριτσια παρεα, που είναι και αυτες χορςυτριες, και οι μερες περνανε υπεροχα μπορω να πω. Οσπου μια μερα δέχθηκα ενα μυνημα απο αγνωστο αριθμο

*Συνομιλια*
?"θελω να σε συναντησω στο παλιο καζινο, κοντα στο σχολειο σου. Ελα αλλιως θα μαθει ο Παύλος το μυστικο σου..."ΟΜΓ ποιος μπορει να ειναι και τι θελει; Τι μα κανω να παω ή οχι;Δεν θα παω, αλλα αμα μαθει το λογο που ειμαι εδω ο Παύλος δεν θα ηθελε να κανουνε παρεα πια....και ειναι τοσο σημαντικος για μενα....

"Ποιος εισαι και τι θελεις;" του γραφω μετα απο ενα μισάωρο.

Περνω αμεσω απαντηση "Ειμαι ο κανενας και το μονο που θελω ειναι να ερθεις εκει που σου ειπα και να μην πεις σε κανενα τιποτα" Πολυ οδυσσεια
και γενικα γυμνασιο μου θυμησε το ονομα "κανενας"

"Τι ωρα"τον ρωτησα...Α και σιγα μην παω μονη μου εχω σχεδιο...χιχιχιχι

"11.00 να εισαι στο γνωστό μέρος."Η απαντηση ηρθε κατευθείαν.

Εκει που σκεφτόμουν τι εγινε πριν απο λιγο και γιατι αντέδρασα τοσο@ επιπόλαια,ο ηχος της πορτας με εβγαλε απο τις σκέψεις μου.

"Ναι.. " Τραυλισα αφου ο ηχις της πορτας ηταν πλεον πιο δυνατις κάνοντάς με να τρομαξω.

"Τζο ανοιξε αυτη ρη στιγμη"φωναξε η Ελενα πισω απο την πορτα.

"Μισο λεπτο να ξεκλειδώσω"της λεω πλεον τρεμοντας απο την αγωνια.

"Τι εγινε;"ρωτησα φανερα εντρομη

"Ο Παύλος, ειχε ενα ατυχημα με την μηχανη"

"Τι;;; πως; που; γιατί; " την βομβαρδισα στις ερωτησεις κλαιγοντας.Σαν να μην μου εφτανε το προβλημα με τον αγνωστο τωρα ειχα και τον Παυλο στι νοσοκομείο. Δεν ξερω ποσο θα αντεξω πια. Το μονο που σκεφτόμουν εκεινη την στιγμή ηταν που βρισκόταν το κινητό μου για να φυγω απο το δωματιο

"Το βρηκα"φωναξα και βγηκα γρήγορα απο την πορτα.

"Θελω να ηρεμήσεις"μου ειπε η Ελενα φανερα στεναχωρημενη απο την κατασταση.

"Ενταξει" ψελλισα και κατευθυνθηκαμε τρεχοντας προς το γραφειο για να παρουμε αδεια για να βγουμε εξω. Μετα απο κανενα δεκαλεπτο ειχαμε ξεμπερδέψει και ετσι πηραμε το λεωφορείο και πηγαμε στο νοσοκομείο...

"Εεεμ ψαχνω για το δωματιο 357"ειπα γλυκα στην κοπελα στη ρεσεψιόν.

"Ακολουθήστε με "μου ειπε και ξεκινησαμε
Μετα απο λιγο βρισκομασταν στο δωματιο του Παυλου...του Παυλου μου...
Μπηκα με φορα μεσα στο δωματιο και αντικρισα τον Παυλο με επιδεσμο στο κεφαλι να προσπαθει να ανά σηκωθεί για να μου μιλησει.

"Παυλο μου...!" Ετρεξα και τον αγκαλιασα σφιχτα

"Ιωαννα...ποναω" μου λεει πολυυυυ ηρεμια και τον αφησα αμεσως γιατι δεν ήθελα να ποναει....Ο ναι τωρα αρχιζω να καταλαβαίνω ποσο ερωτευμενη ειμαι μαζι του...

"Πως το επαθες αυτο;" τον ρωτησα ψύχραιμα χωρις να θελω να τον πιεσω.

"Ημουν στο δρομο της επιστροφής για το σχολειο μετα απο την εξοδο μου και ξαφνικα ενας με μια μαυρη μηχανη που δυστυχώς δεν ειδα το πρόσωπο του μου φωναξε πως θα πεθανω και επεσε πανω μου" ειπε και εγω εμεινα στηλη άλατος απο αυτα που μου ειπε γιατι αρχισα να τα σχετιζω με τα μυνηματα.Ωχ τα μυνηματα τα ξεχασα τελειως πρεπει να ενημερώσω τον Bodyguard του πατερα μου να ερθει μαζι μου.

"Εεεμ Ιωαννα θελω να σου πω κατι"ειπε ο Παύλος

"Πες μου Παυλο μου" αποκριθηκα.

"Εεεμ να ειναι λιγο δυσκολο για εμενα..."ψελλισε και κοκκινισε απο την ντροπη του.

"Ελα ρε Παυλο πες μου..."ειπα ναζιαρικα και μαλλον πετυχα τον σκοπο μου.

"Εεεεμ να, σου ειχα πει τι νιώθω για εσενα πριν απο λιγες μερες, και θα ηθελα να σου ζητησω να γινεις το κοριτσι μου..."ΟΜΓ ναιιιι το εκανε επιτελους και δεν μπορουσα πλεον να κρυβομαι απο τα συναισθήματά μου.

"Οοοοο Παυλο εγω.. ΝΑΙ!!!"

"Καλα ξερω εισαι σε ασχημη φαση τωρα και καταλαβαινω αν δεν θες σχεση..."

"Μα μολις σου ειπα ναι" του λεω σαστισμενη

"Τιιιι δεν το περιμενα"μου λεει και μου δινει ενα τοοοσο γλυκο φιλι, ομοιο του δεν μου έχουν ξαναδωσει...♡

"Σ'αγαπω" μογ ψιθυρίζει και ενα ριγος με διαπερναει.

Χελοου γκιρλς!!
So, πολλα και διάφορα συνεβησαν σε αυτο το κεφάλαιο που δεν μπορω να σας εξηγήσω γιατι εχω νευρικο γελιο τωρα που καποιες απι σας ξερετε τι σημαινει Για οποιαδήποτε απορία σας στειλτε μου μυνημα.

Τελικα αλλαζω το χαρακτηρα του Παυλου απο Tristan Evans γινεται....(μουσικη υπόκρουση) Drew Van Acker...ταταμ

Αυτα μεχρι στιγμης ααα καθ σορρυ για το μικρο κεφαλαιο
Λοβ γιου,
Ελενα, Τζο♡