Geschreven door...

2. De flessenpost

We tuurde voor ons uit, en keken naar de grote schepen die ver weg op de zee voeren. We zaten al een tijdje zo. Mijn haar zat door de war, en mijn kleren waren bedekt met zand. Plots schoot hij over eind en begon te rennen. "Wat ga je doen?"riep ik hem na. Hij bleef stil staan en riep terug; " kom eens". Braaf deed ik wat hij vroeg. En toen ik naast hem stond trok mij mee over het natte zand. Zo snel ik kon rende ik achter hem aan. Plots bleef hij staan en wees naar iets wat ik nog niet kon zien. Al snel stond ik naast hem en keek net als hem met grootte ogen naar de groene fles die glinsterde in het licht van de zon. Kijk Siem! We vinden flessenpost! Riep hij enthousiast en hij klapte vrolijk in zijn handen. Het was maar een flessenpost, maar toen, voor ons als 8 jarige kleine jongetjes was het een schat. Die we goed moesten bewaren. Hij boog zich voorover en raapte de fles op uit het zand. Ik kwam dichter naast hem staan en veegde het zand van het glas. In de fles zat een papiertje. Enthousiast wilde we het eruit halen tot we er achter kwamen dat er een kurk in de opening van de fles was gepropt. Met al onze spier kracht begonnen we hem er uit te trekken. Maar onze pogingen hadden weinig zin. Ik stelde voor naar mijn huis te gaan en mama te vragen of zei hem er soms uit kon krijgen. En dat deden we.