3. De opening

5 1 1
                                    

Blijf je anders een hapje eten? Vroeg mijn lieve mama hem. Hij knikte enthousiast. We liepen verder de knusse huiskamer in. "Leg jullie schat maar op tafel dan gaan we er zo eens naar kijken, maar eerst maak ik warme chocomelk voor jullie". Zei mama. We deden wat ze zei. We gingen zitten en keken naar de schat, en dan naar elkaar en dan weer naar de schat. Ik voelde me heel trots. Dat ik zomaar iets had
gevonden als een echte strand jutter. En ik kon niet wachten tot de chocomelk klaar was. Niet omdat ik zo'n zin had in chocomelk maar omdat mama dan de fles zou openen. Ik begon zenuwachtig met mijn voeten te trappelen. Mijn vriend draaide de fles langzaam om, om hem nog eens beter te bewonderen. Mama kwam weer de kamer ingelopen met twee dampende koppen warme chocomelk in beide handen. Ze zette ze voor onze neus op de houten tafel neer. 'Dankuwel mevrouw kamsteeg' zei mijn mede jutter braaf. 'Geen probleem hoor' lachte mijn moeder hem vriendelijk toe. Zelf schoof ze een stoel bij de tafel en ging met een zucht zitten. 'Laat me eens kijken' zij ze. Ik schoof de fles naar haar toe. Het bleef heel lang stil terwijl mijn moeder een opening zocht. Uiteindelijk stond ze op, liep naar de keuken en kwam terug met een klein aardappel scheel mesje. 'Doet u wel voorzichtig mevrouw kamsteeg?'Werd er nog gevraagt. En voordat mama antwoord gaf klonk er een 'plop' geluid, en de fles was open. Een vieze vis lucht verspreide zich door de kamer. 'Die is vast al heel oud' merkte mama op. Beide knikte we. Ik was nieuwsgierig naar de brief, het kon mij niet zo veel schelen of hij oud was of niet. Met twee vingers viste mama de brief er uit. Ze hield hem omhoog zodat we hem eens goed konden bekijken. De brief was van geel papier, aan de onderkant was de rand rafelend. Alsof er een stuk was afgescheurd. 'Mama mama, lees snel voor'! Riep ik enthousiast. En mama begon te lezen.

Geschreven door...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu