Dat is een raar einde concludeerde we allemaal. Ik wilde dol graag weten wat er verder geschreven stond. Niet dat ik er veel van begreep, maar avontuur was altijd welkom. We draaiden de fles 4 keer om hielden hem 6 keer op zijn op en bekeken hem nog eens iets beter. We zochten op de grond. Maar In de fles had niks anders gezeten dan een brief. Er was geen vervolg, geen aanwijzing of antwoord. En toen we daar echt heel zeker van waren gingen we eten. En toen we er nog eens over nadachten tijdens het eten wisten we nog zekerder dat er niks meer was dan wat er nu was. En daar hield mijn avontuur voor voorlopig op. Mijn speel kamaraatje ging naar huis en ik ging slapen. En de fles lach nog steeds op tafel. De volgende ochtend nam ik hem mee naar school. Om hem te laten zien aan mijn klas genoten. we hadden afgesproken dat we hem om de dag mochten hebben. Ik de ene dag, en de volgende dag hij. En zo ging dat heel lang door. En als er een dag was dat ik hem had borg ik hem goed op. In het onderste laatje van mijn nacht kastje. En als mijn mama me dan welterusten had gezegd, en mij een kus op mijn voorhoofd had gegeven, pakte ik de fles, en bekeek hem uren lang. Maar natuurlijk veranderde er niks aan. De fles bleef de fles met een onafgemaakte brief erin.
JE LEEST
Geschreven door...
القصة القصيرةHij trok mij mee over het natte zand. Zo snel ik kon rende ik achter hem aan. Plots bleef hij staan en wees naar iets wat ik niet kon zien. Al snel stond ik naast hem en keek net als hem met grootte ogen naar de groene fles die glinsterde in het lic...
