Yaşayanlar dünya dediler.
Kirli eller çoktu.
Kalpsiz dediler bencil ruhlulara.
Sığınaksız kalpler çoktu.
Düşler kırıntıları ile de güzel.
Yalnızlıktan kaç kere öldün sen?!
Pusula kaç kere şaştı?
Bir tutam umuttu bizi kandıran.
Hayallerdeki kararmış sabahlar en çok can acıtan.
İyiler her şeye rağmen tebessüm ederde..
Gülmeyi sevmiyorsa , ağlamayı sevmiyorsa ne olacak bu insan?..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BANA UZAK KADER'İM
PoésieHa yarın. Ha bu gün. Ha dün. Çekilen çekiliyor elbet bir gün. Yılların çokluğu avutsa da günlüktür her yıl. Göz gözü görmüyor. Ard arda gelen mutsuzluk sisinde. Emri vaki yapılır mı yalnızlık deryasında!? Toprağın bile rengi, cinsi var iken. Ne bekl...
