Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bazen hissedersin rüzgar ne kadar uzak olursa.
Esse de esmese de üşütür o rüzgar.
En çokta içini titretir.
Ardından ironi bir gök gürültüsü.
Titreyen artık sadece sen değilsindir.
Sessizliğin seslerle dolduğunu görürsün.
Ve anlarsın yalnızlık kavramının geliş nedenini.
Yalnızlığını dolduracak insanlar ararsın.
Bulmuşsun sanırsın.
Ama o boşluğu doldurmadığın yeni bir rüzgarla eser yüzüne yüzüne.
Kandıramazsın Beynin kadar Kalbini.
O çarpış temposundan bile anlar yalnızlık senfonisinin buruk hazzını.
17.02.16
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BANA UZAK KADER'İM
PuisiHa yarın. Ha bu gün. Ha dün. Çekilen çekiliyor elbet bir gün. Yılların çokluğu avutsa da günlüktür her yıl. Göz gözü görmüyor. Ard arda gelen mutsuzluk sisinde. Emri vaki yapılır mı yalnızlık deryasında!? Toprağın bile rengi, cinsi var iken. Ne bekl...
