Another Love

2. Bölüm

Nasılda güzeldi sesi. Nasılda imkansız, nasılda ipeksiydi. Güzel bir müzik, tatlı bir melodi.

Onu duymuştum bugün. Uzaktan ulaşmıştı kulaklarıma. Nasıl bu kadar yakın hissetiriyordu? Nasıl imkansız bir şekilde güzeldi?

Oturduğum koltukta birazcık daha yaydım bedenimi. Başım küçük cama yaslı, dudaklarımda belli belirsiz bir gülümseme hakim. Uçağın koltuğu ilk defa bu kadar rahat geliyordu gözüme. Beni sıcak tutan düşüncelerim miydi ? Yoksa yarım saat önce içtiğim içki miydi ? Bilmiyordum. Yıllar önce öldüğünü düşündüğüm ben şimdi amaçsızca gülümsüyordu.

Uçaktaydım.

Sevgili kardeşim Yuri'nin nişanına eşlik etmek için gidiyordum Kore'ye.
Sevgilimi bırakıyorum soğuk toprak ile baş başa. Bana kızacağını biliyordum. Fakat geldiğimde mezarını yüz kere öpüp, yüz kere seni seviyorum dersem affederdi beni.

Ölüydü o ?

Peki.. Bugün onun sesini nasıl duydum ?

                     * FLASHBACK *

" İhtiyacın olan herşeyi aldın mı Chanyeol? " Annem endişe ile sordu diğer hattın ucundan. Küçük valize siyah kazağımı koyarken omzum ile başım arasına sıkıştırmıştım telefonu. Konuşmak zordu.

" Evet anne. İhtiyacım olan herseyi aldım. " Komidine doğru yürüdüm ve çekmeceyi açarak küçük parfüm şişesini çıkardım. Onuda valizin içine eklemiştim.

" Akşam burada olur musun?" Saklayamadığı heyecanı ile sorduğunda yarım bir gülümseme sundum boşluga. Ailemi ihmal ettiğimi biliyordum.

Hepsine tek tek yapıştırdığım yabancı etiketini, tek tek çözmeliydim.

" Evet. Akşam orada olacağım. Yuri nasıl ? "

Benim yaşayamadığım mutluluğu yaşayan kardeşim nasıldı ? Mutlu olmam gerekmez miydi ? Peki bu içimdeki kıskançlık neydi ?

" Oh, o çok heyecanlı." Annem kıkırdadı. " Sürekli nişanlısı ile vakit geçiriyor."

Neden geçirmesin ki? O mutluluğunu buldu.

Tam dudaklarımı aralayıp bir şey söyleyeceğim zaman melodik kıkırtılar ilişti kulağıma.

Bir saniye için zaman durdu.
Dünya dönmeyi bıraktı.
Herşey anlamsızlaştı.

Birkaç sesin daha arasında kaybolan ilahi ses..
Onun sesine ne kadar çok benziyordu? Gözlerimi sıkıca kapattım. Kıkırtılar hala devam ederken annemin susmaları için yaptığı azarları dinledim.

Hayır...Hayal görüyordum.

" Oh, çok üzgünüm Yeol. Yuri ve nişanlısı biraz gürültü yapıyorlar."

Gözlerim hala kapalı. Ama acı hala aynı. Neden acı çekiyordum ki ? Onun sesine benziyor diye mi?  Onun gibi hissetiriyor diye mi ?

Kendine gel Chanyeol. Senin biriciğin....öldü.

" Ö-önemli değil. Kapatmam gerekiyor. Akşam görüşürüz." Ve onun cevabını beklemeden kapattım telefonu. Kıkırtılar hala kulaklarımda. Sürekli çalan bir ses kaydı gibi.

Çekici bir eziyet.

Acı geçiyordu. Ve geriye sadece gerçekler kalıyordu.

O ölmüştü.

                 * FLASHBACK AND*

Hayaldi işte. Kendi beynimin ürettiği çekici bir hayal. Derin bir şekilde iç çektim ve koltuğumda geriye doğru yaslandım. Belkide deliriyordum.