7.Bölüm

573 63 9
                                    

Anılar gözlerime saplantılı , acı damarlarımda ilerleyen öldürücü bir kanser. Ve dudaklarımda ondan geriye kalan tad.

Yarım saat önce Önce dudaklarıma verdiği o tadı bastırmaya çalıştığım viski bardağı ve kulaklarıma uğuldulu bir şekilde gelen müzik.  Yalnızlığımın tek tesellisi.

Bulunduğum ortam , oturduğum sandalye.. Nasılda yabancı olmuştu etrafımdaki sahne.

Onsuz geçen her saniye ruhuma uyguladığım bir işkence olsada , geri dönüp herseyi sonlandırmaya cesaretim yoktu. Kaybettigim bir oyunda, asla alamayacağım ödüle bakmam bile günahken, gözlerimi birkaç saniye üzerinde tutmanın bir manası yoktu.

Çoktan kaybetmiştim.

Şimdi izlemeliydim bir zamanlar benim olanı.

Nasıl hissettiricekti Baekhyun. Yüzük takılırken parmağına, köşede acı içinde izlemek  seni. Kendi nişanımızda giydiğim gibi hazırlanıp gelmek nişanına. Belki ağlarken mutluluktan diye geçistirirdim soran insanlara, veya toz kaştı deyip kahkaha atardım zorla.

Ama azalmayacak sana duyduğum sevgi.. Parmağında parlayan yüzük bile engel olamaz buna.

Seni seviyorum Baekhyun.

Öyle ki korkutuyor sevgimin büyüklüğü beni.

Viski bardağını dudaklarım ile birlestirdiğimde, ağzıma gelen acı tad ile buruşturmuştum yüzümü. Uzun zamandır ağzıma almadığım içki , boğazımı yakarak acemi olduğumu hatırlatıyordu bana.

Fakat buna ihtiyacım olduğunu biliyordum.

Kusursuzca aklımı bulandıran içki, kusursuzca silerdi tüm anılarımı.

Tabi unutmak denirse buna.

Soğuk bardağı dayadım yanağıma ve kapatım gözlerimi. Köşede delice öpüsen , delice dans eden bedenlerden soyutlamıştım kendimi. Sadece salınıyordum yavaşça. Kulaklarıma dolan müzik son derece hızlı olsada , bedenim itassizlik ederek tembellik yapıyordu. Ve dudaklarımda ismini bile bilmediğim tuhaf bir mırıltı.

Tanrım, sadece ölümü bağışla bana.

" Vay canına ! Gerçekten berbat gözüküyorsun."  Yabancı bir ses ulaşıyor , aralıyorum gözlerimi. Fakat dönüp bakmamıştım ona. Bardağımın dibindeki son viski kırıntıları ile uğraşıyordum.

Sarhoştum belkide... Veya yanımda ki kişinin bakışlarını görmeyecek kadar kör. Sonuç ne olursa olsun umurumda bile deildi.

" Cevap vermeyecek kadar kaba mısın? " bedeni bana doğru dönük , üzerime hafifçe eğilmiş. Yan bakışlarla gördüğüm kadarıyla yüzünde kocaman bir gülümseme hakim. " Biliyor musun? Aslında yarım saattir seni izliyorum. Üzgün gibisin?"

Üzgün mü? Yıkılmış daha doğru olmaz mıydı şu an ki hislerimi anlatmaya?

" İyiyim." Ne kadar ağırlaşmıstı ağzımdaki kelimeler. Ne kadar boğucu bir şekilde dökülmüştü dudaklarımdan.. Sanki aniden 10 ton ağırlaşmıştı dilim.

" Berbat bir yalancısın." Elini yanağına dayamış.. bakışları donuk bir şekilde bana sabittli. Bu adamın neden benimle konuştuğunu bilmiyordum. Neden beni rahat bırakmadığını bilmiyordum.  Gitmesini beklemekten başka bir seçeneğim yoktu. " Sana kahve ısmarlıyayım mı? "

Başımı ona doğru döndüğümde güzelligi çarptı ilk yüzüme. Kabarık saçlar , küçük öpülesi dudaklar ve öpülesi dudaklarına yakışan masum bir gülücük.. Evet güzeldi. Çok fazla güzeldi hemde.

Fakat sevgilim kelimesine yakışmıyordu.

" Hayır." Arsız bir gülümsemenin varlığı ile yukarı doğru kıvrıldı dudaklarım. İçinde bulunduğum durum, sarhoş aklım için fazla komikti. " Neden hiç tanımadığım biriyle kahve içeyim ki?" Kelimeler yuvarlanarak  özgürlük kazanmıştı dudaklarımdan. Konuşmak bile iskence gibiydi.

" Çünkü, bence sana söyleceklerim ilgini çekebilir. " sağ elini bana doğru uzattığında, gözlerinde ki esrarengiz bakış kanımı dondurmaya yetmişti " Tanıştığıma memnun oldum Chanyeol. Ben Oh Sehun."

Merhaba *-* vote ve yorum vermeyi unutmayın.

Okuduğunuz için teşekür ederim...





Another LoveHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin