4. Bölüm

627 87 29
                                    

Saniyeler daha uzun olsaydı eğer birkaç saniye daha fazla bakardım karşımdaki yüzüne. Kırılmış dudaklar , incinmis ıslak bakışlar , dokunmak için can çekistigim ipeksi saçlar. Saniyeler birkaç saniye daha uzun olsaydı eğer kaybederdim kendimi. Kırılmış dudaklarında bulurdum, kaybettiğim beni...

" B-baekhyun." Adımlarım geriye doğru , sesim titrek. Oysa ne kadar isterdim onunla farklı şartlar altında olmayı. Aynı hisler , aynı acı... Farklı olan tek şey değişen roller.

Bunu istemiyordum.

" Beni özledin mi ? "  ikinci kere sormuştu bu soruyu bana. Soru aynıydı. Geriye giden adımlarım aynıydıydı. Fakat farklı ses tonu soruyu her defasında farklı bir yöne çekiyormuş gibiydi.

Dizlerimin üzerine çöküp sabaha kadar güzelliğine ibadet edebileceğim bir yöne. Onun isminden başka birşey düşünemeyeceğim bir yöne.

Park Baekhyun kesinlikle tehlikeli bir bağımlılıktı.

" Yeol ?" Bir adım yaklaştığında bir adım geriledim geriye doğru. Ayaklarıma söz geçiremiyor , ona doğru gidemiyordum.

Neyi vardı bedenimin ? Hücrelerimin her biri onun adı ile çıldırmıyor muydu ? Öpücüklerine aç , sesine sussuz değil miydim sanki ? Değişen neydi ?

Belkide sadece soy adı.

Sırtıma değen sağuk duvar ile bedenimi kaplayan ürpertinin gelişi uzun sürmemişti. Gözlerinden , sesinden , söyleyeceği yalanlardan kaçacak bir yerim kalmamıştı. O ise gelmeye devam ediyordu.

Dans Eder gibi yavaşça salınıyordu yanıma doğru.

Yaklaşma Baekhyun. Zamanı geri alana kadar yaklaşma bana. Dokunma tenime. Değme ellerime.

Sadece zamanı geri alana kadar.

" Ben seni ne kadar özledim biliyor musun?"  Birkaç küçük adım attı ve birleştirdi göğüslerimizi. Küçük elleri ile kavradı belimi. Başını dokunuşları yüzünden hızlanan kalbimin üzerine koymuştu. " Çok özledim Yeol. Binlerce çok 'u yan yana koysan bile yeterli olmayacak. Delice özledim. Acı ile özledim. "

Özlemiş miydi beni ?

Benim onu özlediğimden bile fazla?

Gözlerimi kapattım ve sarılmamak için savaştım kendimle. Buz tutmuş parmaklarım yeterince sarılmıştı o mezara. Yeterince öpmüştüm o mezarı.

Benim Baekhyun 'm ölmüştü.

Gözlerimden damlayan bir göz yaşı dudaklarıma karışırken geçmiş gözlerimin önünde yeniden hayat buluyordu. Yeniden ve yeniden yaşıyordum olanları.

Evi terketmişti. Beni , sevgimi , bize dair planladığım her şeyi. Evde bekliyordum onu. Ölüm haberini değil.

Onu yaşadım , onu sevdim , onu  bildim hep. Ve şimdi o beni öldürüyordu. Beni öldürsede seviyorum onu.

" Git Baekhyun."  Söylemek istediğim onca şey varken bunu neden seçtiğimi bilmiyordum. Gitmesini istemiyordum ki.

" Ne ?" Kafasını göğsümden kaldırıp şok ile baktı gözlerime. " B-bu ne demek Yeol."

Özür dilerim sevgilim.. Affet beni.

" Defol. Bana yaklaşma bile."

************

                     SEHUN

"Onu gördüm Chen ! "  Heyecanla zıpladım yerimde. Ellerim kalbimde , gözlerim ıslak.

Aklımdaki görüntü bir resim gibi gözlerime mühürlü.

"Baekhyun ' u gördüm  !! " Heyecanla koltuktaki Chen 'in yanına oturdum. Onu anlatmak , onu yaşamak Deli gibi onu haykırmak istiyorum.

" Onu gördüm." Dudaklarımdaki kocaman gülümseme ile yaslandım koltuğa. Kalbim avuclarımın arasında , ismi ile hızlanıyordu her defasında.

" Sehun." Diye başkadı sözlerine. Basını kucağındaki Pc 'den ayırmamış , sesini sakin tutmuştu. Nedensiz yere korkmuştum söyleyeceklerinden. " Onun öldüğünü biliyorsun."

Yalan.

Yalan söylemişti o bana. Yanlış kullanmıştı cümlesini. Ölseydi nasıl görürdüm ki onu o restorantta. Nasıl o kadar canlı gülebilirdi?

" 4 yıl önce böyle demiştiniz."  Yüzümdeki gülümsemeyi genişletip, koltuktaki yastığa uzandım. " Ama o bir yalanmış. Ben onu gördüm!!! Yemin ederim Chen. Gerçekten ama gerçekten gördüm."

Ben o yüzü unutabilir miydim Chen?

Tapılası güzelliğini unutabilir miydim hiç ?

" Pekala. " Kuru dudaklarını yaladı ve başını bana doğru kaldırdı. Laptoptan yayılan ışık güzel yüzünü aydınlatıyordu. " İlaçlarını aldın mı ?"

Aptal bir deli değilimdim ben ! Görmüştüm işte sevgilimi. Uzaktan izlemiştim her hareketini. Dans Eder gibiydi. Huzur vericiydi.

" Ben iyiyim. " Kestirip attım yine. İlaçların canı cehennemeydi !! Baekhyun'um vardı anlatmam gereken. " Beni dinleyecek misin?"

Derin bir iç çekti ve laptop ' u kapatıp koltuğa bıraktı. Ayağa kalkarken gülümsüyordu.

" İlaçlarını aldıktan hemen sonra seni dinleyecegim."

Bende pes ettim ve onunla birlikte ayağa kalktım. Başka seçeneğim olmadığını biliyordum. Ama en azından aklımda o vardı. Sevgilim vardı.

Seni seviyorum Baekhyun.

                      
Üzgünüm ! Çok geç geldi biliyorum dhdbfhd sorry.. umarım bu bölümü seversinjz.. neşe fazla konusmucam.. iyi okumalar





                 



Another LoveHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin