Another Love

3.Bölüm

Karşımdaki beden bana elini uzatmış bir şekilde gülümsüyordu.

Nasıl bir halisilasyon görüyordum yine? Nasıl bir oyundu? Nasıl bir bilmece ?

Birkaç saniye şok ile baktım güzel gözlerine. Beynimin oynadığı bir hayal olmasına rağmen gerçekçiliği beni hayrete düşürüyordu. Nasılda güzeldi..
Ve bu hayalin birkaç saniye sonra kaybolacağını biliyordum. Elimi uzatıcak kadar yakınken dokunamamak öyle acı vericiydi ki...
Dokunsam değermiydim ki tenine?
Parmaklarım arasında kaybolurdu bedeni.

Bu bir hayaldi..

Bir kaç saniye havada asılı kalmıştı eli. Dokunmaktan korkuyordum ona. O yüzden değmiyordum tenine.

Üzgünüm Baekhyun

Elini yavaş yavaş geri çekerken yüzündeki gülümsemeside solmuştu.

Birkaç saniye daha görseydim o gülümsemeyi...

Tanrım.. bunu benden esirgeme.

" Yeol." Annem yavaşça dokundu koluma. Tenime değen parmaklarını zar zor duyumsuyordum. " İyi misin?"

İyi değilim anne. 4 yıl önce gördüğüm yüzüne 4 dakikada alışmıştım. Kaybolucaktı şu burnu, şu gülümsemesi, teni. Yuri 'nin nişanlısı gelicekti yerine. Biliyorum.

" Chanyeol." Yuri bana seslenmişti. Herkes neden benim adımı söylüyordu? Ben onu izlemek istiyordum. " Bu Baekhyun."

İsmi bile aynıydı. Ama o benim Baekhyun 'um değildi.

Öyle değil mi ?

" B-bende Chanyeol." Titreyen elimi uzattım ona doğru. " T-tanıştığıma memnun o-oldum."

Seninle yeniden tanışmak çok güzeldi Baekhyun. Gerçek dışıydı.. yabancıydı.. Sana yeniden aşık olmamı sağlıyordu.

Küçük elleri ile kavradı büyük ellerimi. O kadar gerçekçi bir hayaldi ki 4 yıl önceki duyguları hissetiriyordu bana.

" Bende." İlahi sesi tüm hücrelerime zehirli bir hastalık gibi işliyordu. Ne çeşit bir kâbus bu ?

Dokunduğumda da kaybolmamıştı.

Elimi isteksizce geriye doğru çektiğimde, anneme doğru dönmüştüm. " Benim bir arkadaşıma uğramam gerekiyor."

Yalandı.. Sadece ağlamak istiyordum.

Biçimli kaslarını çattı hemen. " Olmaz. Yeni geldin Yeol. Yorgunsun."

Ağlamamak için bir gülümseme yerleştirdim yüzüme. Ellerim ceplerimde. Tirnaklarım avuç içlerimi kazıyor. Hayır. Ağlayamazdım.

" Aslında bir aslan kadar güçlü hissediyorum." Yalancı bir kıkırtı bıraktım boşluga. " Hemen geleceğim."

İtirazlarını dinlemedim her zamanki gibi. Arkama bile bakmadan koşar adımlarla yürüdüm çıkışa doğru. Sırtımdaki ağır çanta'yı veya yorgun bedenimi hissedemiyordum.

Nereye gittiğimi bilmiyordum. Kime gittiğimi bilmiyordum. Ama nereye gidersem gideyim ona doğru çekileceğimi biliyordum.

Koştum.

Nefesimin yettigi kadar. Evden uzaklaşana kadar koştum. Etraf bulanıktı. Gözlerim hiç olmadığı kadar acıyordu.

4 yıldır bir yalana inanıyordum!!!!
4 yıldır yabancı bir mezar ile konuşuyordum!!!!!

Baekhyun.. acımasızca bir ceza değil miydi beni senden mahrum etmek?

Elimin tersi ile gözlerimi sildim ve yavaşlattım adımlarımı.

Tüm yaptıklarına rağmen kızamıyordum ona. Aksine daha çok sevmek istiyordum. 4 yıldır veremediğim sevgiyi, 4 katı ile ödemek istiyordum.

Benim acımdı o , benim sevgilim , benim nefesim.

Bedenimi yerde bulmustum bir anda. Gözlerimdeki ıslaklık sayesinde yüzüme yapışan birkaç toprak hissetmistim. Umursamadım. Umursamak istemiyorum.

Baekhyun... o artık başkasına mı aitti ?

* * *

Geldiğimde evde değildi. Yuri ile birlikte çıkmışlardı dışarıya. Bu gece onu göremeyeceğimi biliyordum. Fakat ümit etmek güzeldi.

Değismemisti.. Aynı dudaklar, aynı siyah saçlar , aynı gözler. Fakat boynunda yeni ve küçük bir beni vardı. O ben vücudunda Öpücüklere boğmadığım tek yerdi.

Mutfak masasındaki elmaya uzandım ve sandalyemde geriye doğru yaslandım. Elmadan bir ısırık aldığımda ekşi tadı ile yüzümü kırıştırmıştım.

Dokunduğum , sevdiğim , istediğim her şey berbattı.

Şimdi ise sevdiğim kişi kız kardeşim ile evleniyordu. Belkide evren benimle dalga geçmeyi seviyordu ?

Elimdeki elmayı birkaç kere döndürdüm ve sonra tezgaha bıraktım. İyi bişilere ihtiyaçım vardı. Çok ama çok iyi bir şeylere.

Bir kadeh içki , güzel bir Baekhyun ve tatlı elma.

" Chanyeol." Annem elindeki havlu ile girmişti mutfağa. " Uyumayacak mısın? Saat çok geç oldu."

O gelmeden uyumayı istemiyordum.

" Hayır." Yine gülümsedim ona doğru. " Ben iyiyim."

" Chanyeol. berbat gözüküyorsun canım." Elindeki havluyu tezgaha koydu ve elleri belinde bana doğru döndü. " Uyumalısın."

Belkide gerçekten Uyumalıydım. Belki birazcık uyumalı ve sabah onu erkenden görmeliydim.

Benim olmayanı sabah izleyebilirdim.

" Peki anne." Ayağa kalktım ve yanağına bir öpücük kondurdum. " iyi geceler anne."

İyi geceler Baekhyun

****

Saatin kaç olduğuna dair en ufak bir fikrim bile yoktu. Belki Gece yarısını geçmişti ? Belkide sabaha karşı.

Uyuyamıyordum...

Gülüşme sesleri ile açmıştım gözlerimi. Gelmişti. Fakat ben görememiştim onu. Yalnızca ilahi kahkahaları.

Yan odamda onun olduğunu bilirken uyumak gerçek anlamda zordu. Yuri ile aynı yataktaydı. Benim sevgilim kız kardeşim ile aynı yataktaydı !!!

Tanrım... Belki konuşmalıydım Baekhyun ile ? Tüm bu zaman boyunca neredeydin ? Beni niye bıraktın ? Neden Yuri? Seni sevdiğimi biliyor musun?

Sorulacak çok fazla soru vardı. Fakat cesaretim ise sıfır.

Yatakta yan tarafa doğru döndüm ve yorganı başıma kadar çektim. Ne kadar çabuk uyursam sabah o kadar hızlı gelirdi.

Ve gözlerimi kapattım.

Kapalı kapı gıcırdayarak açıldığında uykuya neredeyse teslim olmak üzereydim.

Kapı açıldığı gibi yavaşça kapanırken, parke 'de bırakılan ayak seslerini duyabiliyordum. Umursamadım...
Annemin beni kontrol etmek istediğini biliyordum. Eve geldigimden beri beni sevgisi ile öldürmeye çalışmıştı.

" Chanyeol."

Kadifemsi bir ses.. Baekhyun ???

Yorgan başımdan çekilirken şaşkınlıkla başımı ona doğru çevirdim.

Karanlıkta inci gibi dişleri parlıyordu.

" Seni özledim Chanyeol."

>>>>>>>

Merhaba :3 umarım yazdığım bu bölümü seversiz. . Biliyorum kısa oldu ama.. ama böyle oluyor fjfnfj evet iyi bir ama herneyse gelecek bölümde sehun u anlatmayı düşünüyorum ehehe  herneyse.. vote ve yorumlarinizi unutmayın :3 sizi seviyorum..