Pursued (BS#2)

N-Not

Her eyes widened in surprise. She stared at him, his eyes closed. Malakas na itinulak niya ito at sinampal ngunit napigilan na nito ang kamay niya bago pa iyon dumapo sa makinis na pisngi nito. He has little stubble which made him even hotter. But damn, this is the guy who stole her first kiss!

"Are you out of your mind?!" She yelled at him. Ngumiti ito sa kanya na para bang aliw na aliw itong pinagmamasdan siya.

"Why, Aura? Have you forgotten? This is a way of greetings." There's a light amusement in his tone. Naguguluhan siyang tiningnan ito. Paano nito nalaman ang pangalan niya?

"You've grown quite stronger. Beautiful but even stronger." He pointed out.

"What the heck! Are you a stalker? Get away from me!" She took a step back. Pinilit niyang bawiin ang kamay niyang mahigpit nitong hawak. Oh great. She should have gone straight home.

A humorous laugh broke her thoughts. "Why do you keep on trying to run away from me? I can always find you, anyway."

Napataas ang kilay niya. Tinitigan niya ang kulay tsokolate nitong mga matang naniningkit kapag nakatawa. And he's hearty laugh that never seem to fail at making her heartbeat fast. He smirked, bigla nalang siyang nilusob ng kaba.

"Who are you?"

"Oh, I thought you wouldn't ask." He crinkled his nose. Sa gulat niya ay hinila pa siya nito palapit rito. He wrapped his arms around his body. Nagpumiglas siya at itinulak ito palayo nang maramdaman niya ang pag-amoy nito sa buhok niya.

The heck of this maniac!

"Go away!" She yelled ngunit humigpit lang lalo ang yakap nito. Ang mainit na hininga nito ay ramdam niyang kumikiliti sa kanyang tainga.

"I miss you, Aura." He said, almost a whisper. Sinubukan niyang gumalaw ngunit masyadong mahigpit ang pagkakayakap nito sa kanya. She can almost fail at breathing, sa sobrang higpit. It was as if he has no plans of letting go.

"Geez, who are you?"

He chuckled. "Do I have to roar for you?"

Sa dulo ng kanyang isipan ay may nagsasabing imposible ang naiisip niya. Ngunit mas malakas pa ata ang kutob niya kaysa sa bawat hampas ng pulso niya. Pinilit niyang lingunin ang mukha nito.

"Simba?"

He smiled a bit. 

"Rawr." He teasingly growled.

HALOS hindi maiwanan ng mga mata niya si Leonard habang abala ito sa pagkain. Sumabay na itong kumain sa kanya roon nang malaman ang pakay niya. Ni hindi nga niya magalaw ang pagkain habang paulit-ulit na nagtatanong sa sarili kung bakit ito naroon at kung paano siya nito nahanap.