Kəlbətinlə kökündən çıxarılmış dişimizin yerində
əmələ gəlmiş xarabanı əlimizlə örtürük.
Vaxtilə burada bir ağrı yaşayırdı.
Yalqız bir ağrı.
Bir diş yeri boyda yoxuq artıq həyatda
yoxa çıxmağından utanır adam.
Qolsuzun birisi ziyafət salonunda
pencəyinin boş qolunu cibinə elə səliqə ilə soxub ki
indicə məyus edəcək
olmayan qoluna girmək istəyən qadını
nədənsə həyatın yoxa çıxdığı yerlər
daha çox cəlb edir diqqəti.
Yenicə doğulan körpənin bağırtısı ağlamaq deyil
ağlamaq göz yaşlarının səsidir
bu bağırtı ilə həyat ilk dəfə ağzını cırır
zavallı insan balasının.
Əslində insana «taleyin alnına yazılmışdır» yox,
«taleyin başına qaxılmışdır» demək ən düz və ən qəti
həyatın yoxa çıxdığı yerlər daha çox cəlb edir diqqəti.
İndicə başla bədənin sərhədində
boğaz sözündəki «boğ» feli əmr kimi səsləndi qulaqlarımda
indicə gecə düşdü və görünməz bir əl
pəncərələrin dördkünc yerini kəsdi qaranlıqdan
indicə böyük pişiyin içindən balaca pişiklər çıxdı
indicə ağlıma bir fikir gəldi
-qadını bəzən fahişəyə çevirən analıq hissləri deyilmi?
