Σε μία νύχτα

part2

Λιζα- Αννα ξυπνααα
Ακουσα τη λιζα να μου φωναζει και ενιωσα το ζεστο μου παπλωμα να απομακρυνεται απο το σωμα μου...
Εγω-5 λεπτακια ακομααα...
Λιζα-οχι τωρα θα σηκωθεις να μου πεις γιατι με παρατησες χθες το βραδυ μονη μου και με ειχε φαει η αγωνια μου αν εισαι καλα.ειπε και μου πηρε το μαξιλάρι.
Εγώ-ενταξει ενταξει ηρεμησε παω να κανω ενα ντουζ και περιμενε με κατω.
Της ειπα και κατευθυνθηκα προς το μπανιο.Ξεντυθηκα και καθως αφηνα το ζεστο νερο να πεφτει πανω μου αναμνησεις απο το χθεσινο βραδυ μου ηρθαν στο μυαλο ... το πάρτυ...η διακοπη ρεύματος....το φιλι μου με το Χρήστο.... ΓΑΜΩΤΟ ΤΟ ΦΙΛΙ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΧΡΉΣΤΟ!!.Ανοιξα το νερο στο κρυο μπας και το ξεχασω οπως και αυτος που θα το εχει ξεχασει σίγουρα....αλλα τίποτα.Βγηκα απο την ντουζιερα,τυλίχτηκα με μια πετσετα και πηγα στο δωματιο μου να αλλάξω.Αφότου εβαλα τις ζεστες μου πιτζαμες κατευθυνθηκα προς το σαλονι που μια νευριασμενη Λιζα εκοβε βολτες πανω κατω.Μολις με ειδε με εβαλε να κατσω στο καναπε.
Λιζα-Το καλο που σου θελω να εχεις μια καλη δικαιολογια κακομοιρα μου.
Εγω-Εχω
Ειπα και η φωνη μου βγηκε πολυ σπασμενη στο τελος και αναγκαστηκα να καθαρισω το τε λαιμο μου.Η Λιζα με κοιταξε με ανησυχία
Λιζα-Αννα τι εγινε;Πες μου ποιος σε πηραξε να τον σκοτώσω.
Ειπε και ηρθε διπλα μου περνωντας με αγκαλιά.
Εγω-Λιζα... φιληθηκαμε με τον Χρηστο χθες στο παρτυ...
Και τελικώς τις τα ειπα ολα.Οτι εγινε απο την ωρα που εφυγε μεχρι την ωρα που αποκοιμηθηκα...
Λιζα-Μωρο μου μην ανυσηχεις για τιποτα.Τουσι αλλος με την μασκα δεν ηξερε ποια εισαι.Καταλαβαινω οτι αλλιως ειχες φανταστει πρωτο σου φιλι αλλα τι να κανουμε.Μην αγχώνεσαι.Ολα θα πανε καλα.
Εγω-Πως θα τον ξανακοιταξω ρε Λιζα μου λες;
Λιζα-Εχεις εμενα εδω βρε χαζο.Τι θα ελεγες για ταινία?
Εγω-μέσα

Και μην σας τα πολυλογω ολη την ημερα την περασαμε μαζι βλέποντας ταινιες και συζυτωντας για διαφορα θέματα και μπορω να πω πως με βοηθησε πολυ να ξεχαστω...

Δευτερα πρωί

Ξυπνησα με δυσκολια το πρωι.Εκανα ενα μπανιο,στεγνωσα τα μαλλια μου και τα εκανα μια χαλαρη κοτσιδα,φορεσα τα γυαλια μου,ενα boyfriend παντελόνι και μια αερατη μαυρη μπλουζα,τα σταρακια μου και εξω απο το σπιτι.
Σε ολη τη διαδρομη σκεφτομουν τον Χρηστο και το φιλι που δωσαμε.Αυτη η εικονα δεν φευγει με τιποτα απο το μυαλο μου.. Αχ ρε Χρηστο τι μου εχεις κανει?εγινα σαν αυτα τα κοριτσακια που τρεχουν απο πισω σου... Αραγε του αρεσε οσο και σε μενα?ενιωσε αυτον τον ηλεκτρισμο οπως εγω? Αμφιβάλλω... και με αυτες τις σκέψεις εφτασα στο σχολειο.