Σε μία νύχτα

part12

Λ-Ξερεις δεν ειναι ωραιο να τα μαθαινω ολα τελευταια.

-Τι εννοεις;

-Μολις ειδα τον Χρηστο να βγαινει απο εδω πολυ κεφατος.

-Εμ...ναι..

-Τι εμ ναι θα μου πεις επιτελους η θα με σκασεις;

-Μιλησαμε και με φιλησε και μου ειπε οτι θελει να ειμαστε μαζι.

-Πλακα κανεις;

-Σου φαινομαι να κανω πλακα;

-Κι εσυ τι του ειπες;

-Δεν του ειπα.Δηλαδη μου ειπε να το σκεφτω.

-Αχ Αννα μου ειμαι τοσο χαρουμενηη θελω να τσιριξω!

-Οχι!

-Καλα για χαρη σου αλλα ελπιζω να ξερεις τι θα του πεις αυριο.

-Ξερω.....λεω να μας δωσω μια ευκαιρια.

-Omg!Εισαι σιγουρη.

-Ειμαι!

Της ειπα και το εννοουσα.

ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

Κατευθυνομουν προς το σχολειο.Ελαχιστες ακτινες ηλιου διαπερνουσαν τα μαυρα συννεφα του ουρανου.Ειμουν σιγουρη πως θα εβρεχε και αρχιζα να βηματιζω γρηγοροτερα μετανιωνοντας πως δεν αφησα τη μαμα μου να με παει με το αμαξι και που δεν φορεσα μπουφαν σημερα.Ηλίθιοι μετεωρολόγοι.Ελεγαν πως σημερα θα εχει ηλιοφανεια.Βλακες.Θα νομιζατε οτι ειμαι τρελη αλλα η αληθεια ειναι πως πηγαινω με τα ποδια για να κερδισω χρονο να σκεφτω πως θα το ελεγα στον Χρηστο και πως θα με αντιμετωπιζαν και οι αλλοι ξερωντας πως ειμαστε μαζι.Αν ηταν τωρα διπλα μου θα μου ελεγε να μην με νοιαζει τι λενε οι αλλοι.Και ξερετε πιο ειναι το πιο τρελο?Θα τον ακουγα.Ειναι απο τους λιγους ανθρωπους που νιωθω ασφάλεια μαζι τους.Μου βγαζει αυτη τη σιγουρια,κανοντας με ακομη πιο χαρουμενη για την αποφαση μου.

Αρχιζε να ψιχαλιζει και ηξερα οτι αν δεν ηθελα να γινω μουσκεμα επρεπε να βιαστω.Μου εχει συμβει πολλες φορες και δεν ηθελα να συμβει και σημερα.Η βροχη αρχιζε να δυναμωνει τη στιγμη που ειδα τη πορτα του σχολειου.Ετρεξα προσεχωντας να μην πεσω κατω και γινω χειροτερα.Η αυλη ηταν αδεια σχεδον οποτε καταλαβα πως ειχα αργησει και  ειχαν μπει ειδη μεσα στη ταξη.Ειχα ξεπαγιασει μεχρι τωρα και νομιζω πως τελικα δεν τα καταφερα και πολυ να μην γινω μουσκεμα
Χτυπησα ελαφρα την πορτα και την ανοιξα κανοντας ολα τα βλεματωνα γυρισουν προς το μερος μου.
-Να περασω?
-Περαστε δεσποινης αλλα να μην επαναληφθει.
Κανοντας το δρομο μου προς τη θεση μου χαμογελασα αχνα στο Χρηστο και εκεινος μου το ανταπεδωσε εξεταζοντας με απο πανω μεχρι κατω.
Καθησα στη θεση μου και εβγαλα το βιβλιο.Ενιωσα ενα χτυπημα στο ωμο και γυρισα στο Χρηστο με απορια.Κρατουσε στο χερι του τη ζακετα που φορουσε πριν.
-Σκεφτηκα πως θα κρυωνεις.Μην ανυσηχεις για εμενα,θα ειμαι ενταξει.
Ειπε και μου την εδωσε.Του χαμογελασα και την πηρα.
-Ευχαριστώ
Ειπα και γυρνωντας μπροστα μου την φορεσα.Ζεστη καλυψε το παγωμενο σωμα μου και η υπεροχη μυρωδια του Χρηστου με αγκαλιαζε.Μπορουσαανετα ν χαθω μεσα σε αυτη τη ζακετα σκεφτηκα,μου ηταν τεραστια.Πηρα καποια περιεργα βλεματα απο τα παιδια που ειδαν την κινηση του Χρηστου προς εμενα αλλα δεν με ενοιαξε ιδιαιτερα.Η ωρα περασε γρηγορα και εγω προσπαθησα να δωσω προσοχη στο μαθημα αλλα σκεφτομουν την ευγενικη χειρονομια του Χρηστου και το ποσο γλυκος ηταν οταν ηθελε.
Χτυπησε το κουδουνι και ολοι ετρεξαν για το διάλειμμα.Βαζοντας το βιβλιο στη τσαντα μου γυρισα και ειδα τον Χρηστο να με περιμενει πανω απο το θρανιο μου.
-Δεν χρειαζεται να με περιμενεις.
-Καλυτερα να το συνηθισεις.
Ειπε και μου χαμογελασε σηκωθηκα και αρχισαμε να προχωρααμε μαζι.
-Και παλι ευχαριστω για την ζακετα.Εισαι σιγουρος οτι δεν κρυωνεις?Αν κρυωνεις μπορεις να μου το πεις εμενα δεν με πειραζ..
Με σταματησε βαζωντας το χερι του μπροστα απο το στομα μου.
-Δεν χρειαζεται να με ευχαριστεις.Δεν μπορουσα να σε αφησω να μου κρυωνεις.