VİŞNE ÇÜRÜĞÜ

GÜNEYLİ*

Şeytana uyup batıya uzandığımda

ellerim korkup geri çekildi

ne yaptıysa kalbim batıya güvenemedi

doğuyu merhametli sandı

çünkü batının tersine

yalan da gerçek de çırılçıplak aynanın karşısındaydı

ama fazla belliydi sıcağı da soğuğu da

doğu bana yaramadı

apaçık yalnız bıraktı sert ve hızlı rüzgarları

kalkıp kuzeye gideyim dedim

yağmurlar yağdı

insanın ruhunu temizleyen yağmurlar değildi

masumlukta sevdiğim bir şey değildi hem

insanı gizleyen yağmurlardı bu yağmurlar

ruhum kendisine duvar ören aklımı

katletmişti bir yaz sıcağında

kalkıp güneye gittim

kumral güneşli ve ılıktı her şey

burada doğmuştu hayallerim

derin bir nefes aldım

Tanrı biliyor ki burada yeşerir umutlarım

evet tamda bu makinin ortasında yanmıştım

bir adinin ateşinde

ve güneş buradan daha iyi batıyor

ben buraya aidim

güneye

ılık havasına

güneşine

gülüşüne

büsbütün buranın ruhum

inanırım ki

yine güneyli biri çalacak kapımı saat 10 sularında

kalbimi teslim etme töreninde sarılacak ruhuma

kumral güneş altında bal rengi gözleri kısılacak

kim bilir

gamzesi ile kavrulacak kalbim

burada bekliyorum

güneyde

sen de geleceksin

çünkü yabancı yerlere alışamazsın

sevsen bile uzakları

kalbinin burada attığını duyacaksın

aralığın dolu yağan bir gününde

sonra cemreler düşerken

kilisenin çanları ile karışacak rüzgarla

şarkımıza konuk olacak .

biz güneye ne güzel ait olduk değil mi sevgilim?

Merhaba bu şiiri yazarken tek bir şey aklımdaydı 'güney(Akdeniz) '

Mersinliyim ve biraz fazla manyağıyım Akdeniz'in .Çünkü ben oraya aidim. Ait olduğum yeri özlüyorum. güneyi ve güneyli bal rengi gözlü sevdiğimi (böyle biri olacak gelecekte bu bir hayal).

Yazdım .Çünkü yazmak kadar hiç bir şey iyi hissettiremezdi.