+Ankara'ya gidiyorum bu çarşamba.
-Orada ne yapacaksın ,sen denizi görmeden yaşayamazsın.
+Artık denize bakıp umut etmek istemiyorum .
+Denize,maviye mi kızgınsın?
-Hayır ,kendime kızıyorum; binbir umuda yada hayale dalıp gerçekler karşısında üzülüyorum ve bekliyorum her hayalin gerçekliğini denize bakınca.
+ Ama bu çok derin bir düşünce ,her insanın sorunu ,yüklenme kendine
- Ben her an gerçekleşmeyecek umut
için kendime kırılmak istemiyorum.
+Peki ben , peki bu şehir , bu liman ?
Mavi dünyana açılan şu evinin penceresi?
- Evi kapatıyorum . Her şeyin üstünü kapatıyorum , eşyaları kutulara yerlestirip perdeleri çekiyorum.
+ benim hayalim senin gözlerinde?
- Sen hiç gelmeyeceksin ,kalbin de gözlerin de benim icin parlamayacak .
+Sana veda etmeyeceğim, gözlerini kapat veya mavi rengi gör aklında olacağım .Kızma kendine lütfen o zaman.
....
+ Ya hayatının planında deniz ve beni çıkarınca geriye ne kalacak,onu merak ettim.
-Biliyorsun uzak ülkelerde olmak siz olamadan eksik olur , ancak şu an sadece birkaç yıl için Ankara'dayim . O uzak ülkeye giderken yeni bir hayal kurarım.
+öyle olsun.
- Bana öfkeleniyor musun bu yüzden, yüzün düştü kasların çatık.
+Hayır ben bir hayalim , senin yanlız hayatını düşünüyorum.
+iyi yolculuklar
- Hoşçakal
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VİŞNE ÇÜRÜĞÜ
ŞiirŞiirler sadece duyguları mı anlatır? Nefret,aşk ,tutku, mutluluk duygu mudur olay mıdır?
