VİŞNE ÇÜRÜĞÜ

12:01 A.M.

tüketiyoruz şarapla geceyi
her yeniye karşı yine
bitirip bitirip
yirtiyorum yazdıklarımı
olmayan bir sey var kadehimde
biraz anlattıklarından fazla anlatamayacagim kadar tadilmis bela
bu ikindi vaktinin yoksulluğunu gösteren gözler üzerimde
bir dakika önce 18 olan genç kız
sığındığı limana titreyip sarılıyor
ve kimse yok
korkmuyor karanlıktan
gözlerinde yaşlarla kilitliyor kendini
iki kelimeyi bir araya getiremeyen olup çıkıyor
ben gelen yeni günün hüznünü karşılıyorum genç kız derinlerimde duvarlarına bir şeyler karaliyor
tüm gerçeği serdim güçlü insanların önüne
ve artık gelen kimse yok bana.
hayal etmeyi yeni yeni hatırladığım şu günlerde
imrendigim dostlukları izlerken
anladım hayal kırıklıklarını
sonum hiç açıcı görünmüyor
bir an önce kan vermeliyim Kızılay ' a
yeni insanların sevgilerini öğrenmeliyim belki
kalıp çözmeliyim yansımamın söylediklerini
sinir krizleri artıyor bedenimde
ellerim uyuşuyor dilim bağlanıp
hickiriklarim sökuluyor cigerlerimde
ne varsa derimin üzere ve içinde
akıp gidiyor
kan değerlerim dibine saplaniyor
bir hançer gibi.
yüreğimde sızıp sızıp yitiriyor kendini ,
veremdir herhalde , tanımıyorum.
ve ben sevildigimi hissetmeden kaybedecegim
her sabah inadına umutla parlayan gözbebeklerimi

ışte 12 den sonra her şiirimi böyle gömuyorum kalbimin sessiz derin bir yerine...