VİŞNE ÇÜRÜĞÜ

Dünyam ve Sen

bana bıraktığın benle yolcu ediyorum seni
kucağımda büyümüş   umutsuz  cümle senden
"sevmiyorum "
sen giderken aşkım için söylemiştin
ben senin dünya ile  hiçbir şeyinim demiştin
kendimle savaşan bana yine beni bırakarak
işte simdi ben senden sonra gideceğim burdan
sense benden önce ülkeyi terk edeceksin
peşinden gelmemem için vazgecirdigin
simsiyah parıltılı gözlerinde
bana unutturmadığın hiçliğe ek
aklını kaçırtan  başka mevsim var
bitmez bakislarımızda
hüzün kadar neşe
kavga kadar yara
merhamet kadar  tanıdık zalimlik
deli cesareti üzerine iç korkuları var
ya galip gelirsem
susmaz dediğin içimdeki o sese
ve hala kalmani isteyen bana karşı
nasıl kalkıp hesaplarım günü gününe
nasıl hevesle planlarım kalbindeki yerini
anlayamazsın
gözlerine nasıl cüretle savaş  baltalarımızı gömdüğümü
yüzsüze kapına gelişlerime benzeyen
tüm şirretliğimi yumuşak tonlara serpip
sana sunarken
yani bir bakıma
sen tuzaklarıma düşüp
tutkuyla kucağında bulduğumda kendimi
o umutsuz karanlık cümle bırakmaz mı kendini
52. katından bir binadan aşağıya
ve sen işte
dünya ile barışım
çekip kolumdan karanlığımdan korkularımızdan
prangalarımdan ve kabuslarımdan
alıp avuclarımı eline
bir beyaz gül bırakmaz  mısın ?