Beni yıktığını görüyorum nefretinin ışık tuttuğu varlığın karşısında
Bana olan sevgini hatırlatacak bir ani
Bir şarki
Ne yazık ki
Bir kadeh şarap bile yok.
Senin için kim olduğumu kalbine sormanı istersem
Yapmayı denemezsin bile
Çünkü bir defa bitmişim senin için
bir defa düşmüşüm gözünden sonra aklından çıkmışım
Sende yok oluşumu kalbinden silinişim başlatmış.
Simdi gördüğüm
İçimi yakan
Senin realistliğine yakınlaştırıp
beni hayalperest kılan
acı gerçeği vuruyorsun yüzüme her bakışın
Her kelimen
Aramızda olanları
-belki de hiç başlamamıştı senin için bu ask-
Gerçek ve hayal çatışması bir şiir diye koyuyor önüme
Sen yoksun simdi
Belki de hiç var olmadın
Ben hayalperestim ya
sen ve beni bir karede gördüm
gerçek sandım
bu hayale çok inandım
gereğinden fazla inandım
beni sevebilmene ya da
varlığımı kabul edebilmene.
Rüyalarıma da hâkimsin hem
Bazen bana sarılıyor
Bazen de bağırıp ağlatıyorsun beni
Beni kendinden o kadar korkutuyorsun ki
Kesiyorsun sesimi
Susuyorum sonsuzluğuna.
Yok, oluşumu izliyor
Hiç bir şey yapmayıp
hickimselestiriyorsun beni
Kumral güneşim olmadığını söyleyerek
melankolik şarapla sarhoş ediyorsun
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VİŞNE ÇÜRÜĞÜ
PoésieŞiirler sadece duyguları mı anlatır? Nefret,aşk ,tutku, mutluluk duygu mudur olay mıdır?