Bring Me Back, My Love

My Love 3

My love 3: Who are you?

Edward's POV

It's been 5 hours since she fainted inside the aircraft. I don't know what to do when she faint in front of me. All I know was I felt like my heart stopped beating the moment our eyes met again after a few years It's like the first time we've met -- love at first sight. All over the years, I don't know where the hell she was, I've missed her so bad that I paid three secret investigators to find her but none of them found her. I didn't believe them when they said she was dead because the aircraft that she was in were set on fire and crushed in the sea. Though most of the bodies of the passengers was not found including her. The moment my Mom called me that day and deliver that news to me bacause she's the one who's incharged of our Airline industry I was like dragged to hell -- I can't breath either talk nor move -- and my heart shattered into pieces. But now that she's here I will never get through that pain anymore because I just got My love, my life.

Nandito ako ngayon sa Hospital. It's midnight and I can't sleep I'm watching her and she's sleeping so peacefully. I'm waiting na sa pag-gising niya ako ang una niyang makikita and I want to feel that electrifying-magnetic force when she look into my eyes. I'm holding her hands habang nakaupo dito sa tabi ng bed niya to let her feel like I'm here and she's back into my arms. Past 2 am na at medyo inaantok narin ako kung kaya't tumabi ako patagilid sa kanya, hug her tight and I drifted to wonderland.

Nagising ako sa isang malakas na tili "Aaaaaaaaaaah" imumulat ko na sana ang aking mga mata ng bigla nalang akong nagulog kaya bumagsak ako sa tiled floor ng hospital. Napahawak ako sa balakang ko dahil sa lakas ng impact ng pagkalaglag ko sa sa semento. "Aaaaargh!" Hindi muna ako gumalaw at nagmulat ako ng mata ko saka ako bumangon sa mula sa pagkakalaglag at tinignan ko ang babaeng nagtulak sakin habang hawak ko parin ang aking balakang. Nang tumingin ako sa kanya shocked is evidence in her face yung parang nakakita ito ng multo. Hindi ko yun pinansin dahil miss na miss ko na siya kung kaya't lumapit ako sa kanya at hinaplos ang kaliwang pisngi niya then i kissed her tenderly.

"Si-nmmmmmmmp" tinutulak niya ako. Ngunit nung napagod siya ay tumigil narin siyang pumalag.

After a minute na hinahalikan ko siya hindi siya tumugon kaya bahagya akong lumayo at tinitigan sya kita padin ang pagkagulat sa kanyang mukha ngunit medyo nakakunot ang knyang noo at tumingin siya sa mga mata ko na may halong pagkalito at tanong.

"Hon is there something wrong?" Agad kong tanong dito.

"Hon?"

"Yes hon? Why?"

"Edward... I-i mean Sir Edward? Ano pong g-ginagawa niyo? Bakit po... ako nandito? B-bakit n-n-niyo po ako hinalikan?" Lumayo sya sakin ng tuluyan, halata padin ang pagkagulat sa kanyang mga mukha.

Hindi ko din maipaliwanag ang aking nararamdaman.
"This is impossible." Naibulong ko sa sarili ko at dali-dali akong lumabas para hanapin ang Doctor.

After a few seconds bumalik n kami sa room kung nasaan si Hera kasama ko si Doc Madrigal at pagbukas na pagbukas ko ng pintuan agad ding siyang napatingin sa amin. Pumunta si Doc Madrigal kay Hera at chineck-up ito. After niyang inexamin si Hera ay nagtanong siya.

"Anong pangalan mo?"

"Athena Shayne Ford"

"Saan ka nakatita?"

"Originally from LA pero since Dito po yung base ng MA so nakatira po ako sa Fort Bonifacio with my Aunt Ana Wiseman." naguguluhan pa din ako sa mga nangyayari ngayon.

"So ang mga magulang mo ay nasa LA ngayon? Anong pangalan ng mga magulang mo?"

"Sarah Ford and Miguel Ford po Doc. Bakit po ba?"

"Ilang taon kana?"

"27"

At ang dami pang tanong sa kanya ni Henry or Doctor Madrigal na pinsan ko, his Mom and my Mom ay magkapatid kaya ni na ako nakikinig pa at nakatitig lang ako sa kanya. Hindi pa din talaga ako makapaniwala. Medyo nawala lang ako sa pag-iisip ng nagsalita si Hera o Athena. Hindi ako pwedeng magkamali siya talaga si Hera.

"Ahm Doc ano po bang meron, may mali po ba skin? May sakit po ba ako?"

"Hindi ko pa alm sa ngayon but in few days time we will let you know." Sabi ni Henry na kita ko rin sa kanya ang pagkagulat s lahat ng pangyayari.

"Ok po. Pwede na po ba akong lumabas ng hospital?"

"Pwede na. Lalabas muna ako." Tumingin si Henry sa akin at sinensyasan akong sumama sa akin palabas.
"Sige ha maiwan ka muna namin dito para makapag-ayos ka na."

Ngumiti si Athena "Sige po Doc. Salamat po."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hey readers! ;)

Grabe kawawa ung mga natamaan ng bagyong Lando. Ipagpray po natin sila.
Sorry po sa matagal na update. Binagyo din kami eh. Naguluhan po ba kayo? Well tutok lang at marami pang mas magulo diyan! Hahaha joke I'm sure sa mga susunod na chapters malalaman niyo din ang lahat. Simula palang yan.
Let me know if you like it or not by commenting or voting in this story.
Gracias! ;)

- Kaza Maya

KazaMaya™©2015