Love me Back

Acht.

Ik liep de school uit naar m'n fiets, het was vrijdag middag en ik was even laat uit als Daniel dus wachtte ik even op hem. Hij zat nou al een week bij ons op school en hij had z'n plekkie al gevonden. Ik pakte m'n fiets en wachtte op Daniël. Ik hoefde niet lang te wachten want hij kwam er snel al aan. 'Hey Lies!' Schreeuwde hij over het schoolplein. Ik kroop in m'n jas omdat ik me schaamde. 'Waarom schaam je je?' Vroeg hij toen hij naast me stond met z'n fiets. 'Nou... Meeste mensen die roepen niet zomaar dingen over het schoolplein!' Antwoordde ik lachend. Hij grinnikte en we gingen fietsen, na een half uurtje fietsten en gezellig te kletsen vroeg hij wat ik van plan was te gaan doen die middag. Ik dacht na en antwoordde al snel dat ik niks te doen had. 'En jij? Ga jij nog wat doen vanmiddag?' Vroeg ik. 'Ik ga met Amy naar de film, ze vroeg me mee.' Ik slikte, wachtte 3 seconde en slikte weer en hoestte even. 'Wat is er?' Vroeg hij bezorgt. 'Amy?' Vroeg ik voor de zekerheid. 'Ja...' Bevestigde hij mij voorzichtig. 'Okej...' Antwoordde ik. We lieten het onderwerp rusten maar ik dacht er wel steeds aan. Zou hij Amy leuk vinden? Zou het sirieus zijn? Ik had allerlei onbeantwoord vragen...

Ik liep m'n kamer in en pakte het cadeautje wat ik van Daniël had gekregen ik keek naar de foto en duwde het fotolijstje daarna meteen in m'n bureaulaatje, droom die waarschijnlijk toch nooit zou uitkomen! Als hij met Amy gaat heb ik geen kans meer...

Ik had met Maaike en Lars die zaterdag afgesproken om wat leuks te gaan doen. Zondag kwamen Eva en Sietse met Daniël op het eten ik vroeg naar het afspraakje waar hij een vaag antwoordt op gaf.

Tring..... Het was maandag en eindelijk hadden we pauze Daniël zat bij ons en we hadden het over de kleur van Lars z'n ogen toen Amy voorbij liep en floot naar Daniël waarna zij op z'n schoot ging zitten. Maar Daniël schrok daarvan waardoor hij zijn benen open deed waardoor Amy op de grond viel. Ik lachte waardoor de rest ook lachte. Maar toen wist ik nog niet wat er zou komen...

Daniël liep weg naar de kantine om een broodje te halen toen hij uit beeld was keek Amy me giftig aan. Ik keek lachend terug toen ze opstond en naar me toe liep als een echte barbiepop. Ik keek arrogant naar haar terwijl ze me dodelijk aankeek. Ze ging voor me staan terwijl ik ook opstond. 'Daniël is van mij!' Siste ze. Ik glimlachte gemeen naar haar en antwoordde: 'Je mag hem hebben!' Ze keek me ongelovig aan maar herstelde zich nu en zei: 'Ha alsof ik dat moet geloven!' 'Doe dat maar, want als je dat niet doet, dan is het je eigen schuld hoor... En ik doe geen moeite voor jongens zoals jij doet, een halve kilo make-up op je gezichtje smeren, ik durf te wedden dat als dat er af is dat er dan een en al pukkels zichtbaar zijn, en wedden dat je haarkleur geeneens je echte haarkleur is, het enige echte aan jou is je gedrag, bitcherig, gemeen, hoerig, afpakkerig, sletterig enzovoort!' Ze keek me beledigend aan. Ik wou me omdraaien om weer te gaan zitten maar ik kon nog net niet de klap van Amy ontwijken. Ik voelde mijn wang branden en haar tevreden gezichtje veranderde doordat ik haar een trap tegen haar scheenbeen gaf. Zij trok aan mijn haren waardoor ik haar op de grond duwde. Zij trok aan mijn been waardoor ik ook viel. Ik ging op haar zitten zodat ik haar harde klappen kon geven. 'Bitch!' Schreeuwde ze. Ik moest lachen, zo had ze me echt niet beledigd ofzo hoor!! Er waren ondertussen heel wat mensen bij komen kijken, ze riepen en schreeuwden onze namen. 'Je kan Daniël nooit krijgen!' Schreeuwde ze, dat deed wel pijn, ik besefte dat ik eigenlijk nog heel erg op hem ben. Ik stompte haar vol hard in haar gezicht toen ik opeens naar achter werd getrokken. Ik wou tegen stribbelen maar diegene was te sterk waardoor ik weggeduwd werd. Ik stond recht en zag toen pas dat het Daniël was. Ik schrok en rende weg. De gangen in, toen de bel ging. Ik zuchtte, ik zat gelukkig niet bij hem in de klas.

Ik liep de klas in toen iedereen heel raar naar me keek. 'Wat?' Schreeuwde ik. Waardoor ze snel gingen zitten. Ik liep ook naar mijn stoel toen Lars en Maaike binnen kwamen stormen. Ze renden naar me toe en ik gebaarde al dat ze weg moesten gaan. Maaike ging aan de ene kant naast me zitten en Lars aan de andere kant. De leraar kwam binnen en begon al snel zonder op te kijken met de les. Ik legde zuchtend m'n hoofd in m'n handen. Ik voelde iets hards, ik keek snel naar Maaike en vroeg haar of het bloede. Ze knikte heftig en vroeg snel aan de leraar of ik even naar de toilet mocht. Ze zei dat het mocht nadat ze m'n half veranderde verhaal hoorde, ze zei er nog bij dat ik maar eventjes een lesje mocht skippen. Dus ik liep het lokaal uit met m'n tas op m'n rug naar de toiletten. Ik keek in de spiegel en schrok van m'n eigen spiegelbeeld. Ik had een dikke opgezwollen lip, een blauwe oog, en een opgedroogde bloedneus, dat ik dat niet gemerkt heb, waarschijnlijk heeft ze dan niet te hard geslagen!